Zomer 2013 Kroatië 

Zaterdag 6 juli 2013:
We vertrekken tegen kwart voor 8 en willen een behoorlijk aantal kilometers maken vandaag. Els en Loek zijn al op donderdagavond vertrokken en daar willen we ons morgen bij voegen net voor de grens van Oostenrijk. We rijden via de 61 over Koblenz naar Manheim, dan weer verder over weg 5 naar de 8 en dan naar Stutgard. Er wordt veel aan de weg gewerkt. We sms’en naar Els en Loek dat we van plan zijn om in Ulm te overnachten. We krijgen een sms’je terug met de boodschap dat er in Ulm geen plaats is. Er is beurs en kermis en Els en Loek gaan daarom naar Öllingen. Wij besluiten daar ook heen te gaan. We zijn dus na een dag al net zo ver als Els en Loek.  Net voor 4 uur komen we aan op de camperplaats in  Öllingen. De hele dag schijnt de zon al vandaag en de voorspellingen zijn ook goed. Na het eten lopen we het kleine plaatsje door en daarna kunnen we tot laat buiten zitten. Na half 11 gaan we naar bed.

Zondag 7 juli:
We staan op, ontbijten en vertrekken rond half 10. We gaan vandaag net voor Salzburg nog in Duitsland op een camperplaats overnachten. We rijden verder over de A8 en weer zijn er veel wegwerkzaamheden en files. Op de radio worden meldingen gedaan over ongelukken die zijn gebeurd. We schieten daarom niet echt snel op. Net na 3 uur hebben we de 300 km afgelegd en komen we aan in Freilassing. Het lijkt vandaag nog warmer dan gisteren. We zitten rustig in de schaduw en bekijken de boekjes over Kroatië, zodat we een beetje weten wat er allemaal te zien is. We besluiten morgen op tijd op te staan, zodat we in een dag door Oostenrijk heen kunnen rijden.  We lopen na het eten nog de stad in en merken dat het best een aardige plaats is met redelijk veel winkels. We zitten daarna nog buiten tot we naar bed gaan. We zijn behoorlijk gestoken door de actieve muggen.

Maandag 8 juli:
We staan om 7 uur op en rijden voor half 9 weg na geloosd te hebben bij de waterzuivering even verderop bij de camperplaats. Binnen korte tijd zijn we bij de Oostenrijkse grens in Salzburg en kopen een autobaanvignet (€ 8,30) bij het eerste tankstation dat we tegenkomen. We rijden de A10 op en volgen deze door heel Oostenrijk naar Villach. We komen door menig tunnel, de Tauerntunnel van 6,4 km en de Katschbergtunnel, waarvoor we 10 euro tol moeten betalen. Bij Villach nemen we de A11 en kopen op de laatste parkeerplaats een autobaanvignet (€ 15 ) voor Slovenië. Van daar zijn we al direct bij de Sloveense grens en komen dan bij de Karawnakentunnel van 7,9 km lang, waar we weer tol moeten betalen (€ 6,50). We rijden door naar Ljubljana waar we de camping nemen. We staan daar naast een stel vriendelijke Zuid-Afrikanen. De zon schijnt weer volop vandaag, maar er staat gelukkig een lekker windje. We zitten lekker rustig in de schaduw voor de deur. Loek en Rex fietsen een eind Lublijana in. Na 6 uur zijn ze eindelijk weer terug. Na het eten lopen we eerst voor de camping langs om de honden uit te laten en daarna lopen we nog een rondje over de camping. Er staat een bijzondere camper van een Nederlander. We zitten nog buiten tot we naar bed gaan.

Dinsdag 9 juli:
Nadat we op tijd op zijn gestaan gaan we samen met Els met de bus de stad in. Loek blijft op de camping en past op de honden.  We rijden tot midden in het centrum en komen op het congresplein. Daarna lopen we naar de rivier de Ljubljanca, die midden door Ljublijana stroomt. Boven de stad torent het kasteel uit, dat hoog op de berg ligt. Wij vinden het te warm om de wandeling naar boven te maken. We lopen verder door de stad. Het is niet echt heel erg groot, maar wel sfeervol met kerken, bruggen en terrasjes. Ook is er markt op het Vodnikovplein. Op de slagersbrug hangen allemaal sloten aan de brug. Verderop hangen allemaal schoenen aan touwen boven de straat aan een draad. We vragen bij het toeristenbureau waar we een muilkorf kunnen kopen voor onze honden, zodat we ze mee kunnen nemen in de bus. In het winkelcentrum in een buitenwijk zijn wel 3 dierenwinkels, daar kunnen we morgen langs rijden voordat we verder gaan. We nemen de bus weer terug naar de camping. Loek heeft ondertussen een behoorlijke wandeling gemaakt met de honden. Hij is met ze bij de rivier de Sava geweest, waar ze ook even in het water zijn geweest. We eten een broodje en zitten de rest van de middag lekker bij de campers. Ook nu is het weer warm en zitten we ’s avonds tot laat buiten.

Woensdag 10 juli:
Vandaag gaan we weer verder naar Postojna. We rijden eerst naar het winkelcentrum om de dierenwinkel een bezoek te brengen. We slagen bij een vriendelijke verkoopster en kopen voor Belle en Tommie een snuitje voor in de bus. Tommie kijkt de verkoopster daarna alleen maar angstig aan, omdat zij het was, die hem dat snuitje had voorgebonden om te passen. We rijden daarna over de binnenweg via een mooie route naar Postojna. Direct bij de grotten kun je ook overnachten op de parkeerplaats. Het is erg warm vandaag en we draaien gelijk de luifel uit, zodat we toch nog een beetje schaduw hebben. We drinken daar eerst koffie en dan gaan Els, Loek en Rex samen de grotten in. Ik blijf bij de campers en pas op de honden. Ik ben hier al 2 keer eerder geweest en heb het dus allemaal al eens gezien. Tegen 3 uur lopen ze naar de ingang. Er zijn een aantal grotten ingericht (Vivaruim en Butterflies exhibiti) met vlinders en andere dieren, zoals salamanders erin, die in grotten leven. Daarna zijn ze met het treintje de grotten ingegaan. Binnenin de grote moesten ze uitstappen en hebben ze een flinke wandeling gemaakt. De gangen hebben een totale lengte van 20 kilometer en zijn erg bijzonder met grote druipstenen, stalactieten en stalagmieten, die licht- of roodgekleurd  en via de Russische brug, die in de 1^e Wereld Oorlog door Russische krijgsgevangenen is gebouwd komen ze in de grote concertzaal. Ondertussen is het weer buiten ineens omgeslagen. Donkere onweerswolken verstoren de zonnige dag. Ik haast me om de luifel in te draaien, wat na enkele pogingen toch lukt. Eindelijk blijven de poten op zijn plaats en kan ik de luifel helemaal goed indraaien. De honden stop ik in de camper en de stoelen stop ik in het luik. Het regent aardig op en af en toe rommelt het een beetje. Het koelt zo ook aardig af. Ik bereid het eten alvast voor, omdat we vandaag niet kunnen barbecueën, zoals we van plan waren. Als de rest rond kwart over 6 weer bij de camper komen, uiten ze nog steeds hun verbazing over de weersomslag. Zij hebben daar niks van gemerkt in de grotten. Pas toen ze buiten kwamen merkten ze dat het koud was geworden en was gaan regenen. We eten vandaag dus ook binnen. Het is ondertussen wel weer droog en er wordt na het eten buiten afgewassen.  We lopen nog een rondje en kijken daarna binnen nog tv. Na 11 uur gaan we naar bed.

Donderdag 11 juli:
Als we wakker zijn ontbijten we. Het is niet zo warm als gisteren. We rijden eerst naar de winkels en doen boodschappen. Daarna rijden we naar Rijeka in Kroatië. Onderweg zien we dat het 28 graden is. Net voorbij Opatija komen we op de camping. Deze ligt direct aan zee. Els en ik gaan zwemmen o het kleine strandje op de camping. Het water is lekker fris en als we er aan gewend zijn is het heerlijk. Tegen 5 uur wordt het donker en begint het te waaien, net als Rex en Loek zijn begonnen met BBQ’en. Zowel het wasrek als Loek en Rex schuilen onder het afdak van het toiletgebouw. Het regent dat het giet en ondertussen blijft het stevig waaien. Nadat het na half 7 weer is opgehouden eten we verder af. Daarna wassen we af en lopen nog naar het water, waar Belle nog even kan zwemmen. Bij de receptie horen we dat honden hier niet mee mogen in de bus. Dit valt ons tegen, want we hebben net de muilkorfjes gekocht voor de bus. We gaan terug naar de campers, zitten nog wat buiten en ondertussen begint het weer te waaien. We kijken nog een aflevering van Nikita af en gaan daarna naar bed.

Vrijdag 12 juli:
We rijden vanmorgen naar Rijeka en bekijken de stad. Op de parkeerplaats kunnen we met moeite 2 plekken vinden waar we de campers kunnen parkeren. Het is inmiddels alweer 29 graden en zonnig. Ook deze plaats is niet echt heel erg groot wat historisch centrum betreft. We rijden daarna door naar het eiland Krk. Via hoge fly-overs komen we op de Titobrug, de tolbrug (46 Kuna) waarmee Krk verbonden is aan het vaste land. Onderweg hebben we echt een superuitzicht naar beneden. We rijden verder naar de plaats Krk, waar we een camping nemen. Helemaal achteraan krijgen we twee plaatsjes toegewezen. Het toiletgebouw is wel nieuw, maar het stuk van de camping is niet echt heel erg super. We betalen wel ruim 40 euro. Gelukkig is het strand dichtbij en kunnen we ook zo naar het centrum lopen. We besluiten nadat we hebben geluncht eerst te gaan zwemmen. Loek blijft bij de camper om op de honden te passen.   Het water lijkt hier nog kouder dan in Rijeka. Als we terug komen bij de campers maakt Loek een heerlijke kop koffie voor ons. We lopen even later het stadje in. Dit blijkt wel een heel gezellig centrum te hebben met een leuk haventje, vestingmuren en een vroeg romaanse kerk. Ook zijn er gezellige kleine winkeltjes in de historische straatjes. Terug bij de campers koken we eten en zitten nog tot laat buiten. Els, Loek en Rex maken nog ene rondje over de camping. Ik heb vandaag al genoeg gelopen. Daarna gaan we naar bed.

Zaterdag 13 juli:
Tot half 3 hebben we last gehad van de muziek, vanaf het strand. Vanmorgen vanaf een uur of 7 zijn ze al aan het tennissen op de tennisbaan direct naast ons veldje. We lopen Krk in en vragen bij de toeristen bureau hoeveel het kost om met de boot naar het eiland Crest te varen met de campers. Dit blijkt over de 40 euro per camper met 2 personen te zijn. Aangezien we daarna ook nog weer terug moeten wordt het ons een beetje te veel. We besluiten om vandaag door te rijden naar Punat. Hier staan we op een beter plaatsje, maar de camping komt ongeveer op dezelfde prijs uit als de vorige.  Els en ik gaan weer zwemmen in het ijskoude zeewater. Het strand bestaat hier uit een betonplaat, waarvan af je het water in kunt met een trapje. Na het zwemmen lopen we terug naar de campers en eten warm. Daarna lopen we nog door het centrum. Deze bestaat uit een boulevard met wat winkeltjes. Best gezellig en nu is het tenminste goed te doen, omdat het niet meer zo warm is als midden overdag.  We zitten nog buiten tot we naar bed gaan.

Zondag 14 juli:
We rijden weer verder. De hele nacht heeft het behoorlijk gewaaid, maar nu is het alweer snel zonnig en warm. Via de Titobrug (deze keer gratis, omdat we op de heenweg al betaald hebben) rijden we het eiland weer af en komen we op de weg langs de kust. We genieten van het mooie uitzicht. Het eiland ligt direct voor de kust en de zee is helder blauw. Aan de overkant op het eiland liggen totaal geen plaatsen. Het is gewoon een hele kale rotsvlakte. We rijden door naar Senj, waar we het auto-camp nemen. Deze ligt direct tegen het centrum aan de zee. Het lijkt net een camperplaats en is ook een stuk goedkoper dan een camping (€  21) Ook hier kunnen we weer de zee in. Het water blijkt na meting het 18 graden te zijn. Normaal is het zeewater warmer, maar door de Bora (de wind) is het veel kouder. Rex komt niet verder dan tot zijn knieën in het water. Na een hoop getreuzel is Els er door en zwemt ze ook gelijk een eind weg. Ook ik lig na een poosje in het water, maar je koelt er zoveel van af dat je gewoon bevroren benen lijkt te hebben. Na het eten lopen we weer door het centrum. Senj blijkt nog een aardig plaatsje te zijn. Nadat we weer terug zijn zitten we nog lekker buiten. Het is vandaag nog warmer geweest dan gisteren. We hebben de 32 graden langs zien komen. Gelukkig koelt het wel af voordat we gaan slapen.

Maandag 15 juli:
Als we wakker worden schijnt de zon alweer. Gelukkig is het iets bewolkter dan de vorige dagen. We rijden de weg langs de kust verder naar het zuiden. Weer genieten we volop van de mooie uitzichten. Na ongeveer 150 kilometer slaan we af naar Zadar, waar we vandaag heen willen. We komen over de brug en moeten dan nog 19 kilometer om dij Zadar te komen. In Zadar willen we een camping nemen, maar het auto-camp is al een jaar geleden opgedoekt en camping Borek heeft zijn beleid duidelijk veranderd, want in de campinggids staat dat honden welkom zijn, maar gelijk op het hek staat een bord dat honden verboden zijn. Wij rijden daarna naar het centrum en parkeren langs het water. Het is dan nog 2,5 km naar het centrum, maar wij lopen over de pier naar het bootje, waar we door een jongeman met een roeiboot naar de overkant  worden gebracht voor 5 kuna per persoon. De honden mogen gratis mee. Het waait behoorlijk en er is veel bootverkeer, waar we dwars doorheen moeten. Net als wij met z’n vieren en de honden in de boot zitten komen er nog meer mensen aan. Als er 10 mensen in de boot zitten worden we veilig naar de overkant geroeid. Daar aangekomen stappen we uit en lopen we door het oude centrum. Als eerste komen we bij de boulevard de Riva Nova, waar we het geluid van het zeeorgel horen, dat geluid maakt op het ritme van de branding. Verder is hier ook de zonnegroet, die opgeladen wordt door 300 zonnecellen en ’s avonds licht geeft. Deze zijn beide ontworpen door Nicola Basic. Zadar is ontstaan uit een Romeinse nederzetting. Het ligt op een schiereilandje. Er zijn nog menig Romeinse zuilen in het centrum te vinden en verder zijn er erg veel verschillende kerken, waarvan de St. Donatiuskerk de belangrijkste is.  Het is echt de moeite van een bezoekje waard. We lopen over de loopbrug een eindje verderop weer terug naar de campers. Daarna rijden we weer terug tot net voor de brug en nemen een minicamp bij een boer in Posedarje. We worden onthaald met een zelfgemaakt likeurtje en even later krijgen we nog een aantal tomaten uit eigen tuin. Als we na het eten het centrum inlopen is het daar echt druk met mensen bij het water. Het dorpje stelt op zich niet zoveel voor. Als we weer terug bij de campers komen is het al donker. We gaan nadat we gekeken hebben hoe we onze weg willen vervolgen naar bed.

Dinsdag 16 juli:
Het heeft het weer aardig gewaaid vannacht. We hebben het raam op een gegeven moment maar gesloten, omdat dat erg veel lawaai veroorzaakte. We rijden vandaag landinwaarts. Eerst gaan we met de tolweg de berg op om door de tunnel verder te gaan naar de meren van Plitviche, waar we een camping in de buurt nemen. Vanaf de camping loopt een gratis bus naar het Nationaal park, maar de honden mogen weer eens niet mee in de bus. Wel mogen de honden het park in. We besluiten morgen dus met de camper te gaan. Het is vandaag een stuk koeler en er is behoorlijk wat bewolking. We nemen vanmiddag onze rust, zodat we er morgen weer tegenaan kunnen. Ik voel me niet helemaal lekker en lig een poos op bed. Later moet ik ook nog overgeven. Ik doe het daarom rustig aan. Op de camping kun je mirabellen rapen onder de boom. We nemen een paar zakjes vol mee voor de komende dagen. Het is een stuk koeler en we kijken tv in de camper. Daarna gaan we niet al te laat naar bed.

Woensdag 17 juli:
Vannacht heb ik weer overgegeven. We gaan dus maar niet naar de meren. We stellen het een dagje uit en vertrekken wel naar de auto-camp even voor de ingang van de watervallen. We worden vriendelijk verwelkomd en horen dat we 10 euro per persoon moeten betalen en dat we verder wifi, douches, wc en zelfs vervoer per auto naar het park krijgen, allemaal voor dezelfde prijs. Ook de honden kunnen mee. Nou het had niet beter kunnen zijn, morgen gaan we dus het ark in. Vandaag doen we lekker rustig aan, verschonen de bedden en Loek en Rex lopen nog even naar de winkel anderhalve kilometer verderop om een paar boodschapjes te doen.  Na het eten wordt het weer frisser en kijken we onze film af. Daarna gaan we naar bed.

Donderdag 18 juli:
We staan op tijd op en worden tegen 9 uur naar entree 2 gebracht van het Nationaal Park. Daarna gaat de wandeling beginnen. Als eerste nemen we het treintje en dan komen we bij het hoogste punt aan. Vanuit hier zien we heel veel watervallen en lopen we steeds verder naar beneden. Elke keer verbazen we ons weer van de schoonheid van de natuur. Het is ondertussen al behoorlijk druk geworden. Af en toe zijn er drommen mensen, die over de bruggetjes langs de watervallen en de meren lopen. In het heldere water zwemmen kleine en grote vissen. Ook zien we 2 keer een waterslangetje. Verder zwermen er menig libellen in het rond. Het is echt super om allemaal te zien. Met de boot varen we over het grootste meer en belanden we bij het restaurantje waar we koffie drinken en een boterhammetje eten. Daarna gaat de tocht weer verder. Op het laatst komen we bij de grootste waterval en daarna gaat de tocht weer naar boven naar het treintje. De honden zijn de hele wandeling meegelopen. Tommie vindt de bruggetjes echter niet echt fijn om te lopen. Er zitten best aardig grote kieren tussen de boomstammetjes in en vooral nu hij moe is trekt hij dat niet meer. Hij laat zich dan ook zonder moeite door Rex dragen. Als we de bruggetjes hebben verlaten mag hij weer op eigen pootjes lopen. Als we boven zijn nemen we het treintje weer terug naar entree 2 waar we nog een ijsje nemen en worden opgehaald na een belletje aan de campinghouder. Binnen 3 minuten is hij present en brengt hij ons terug naar de camping. We eten en hebben een rustige avond na deze dag.