LUXEMBURG- DUITSLAND 2025

Vrijdag 11 augustus 2025:

Aan het eind van de middag vertrekken we voor de eerste 100 kilometer. We overnachten in Helchteren in België.  We maken nog een wandeling langs brouwerij "De Dool" en maken een mooi rondje door het dichte bos.

Zaterdag 12 augustus:

We blijven nog een nachtje extra. Vanmorgen fietsen we eerst Helchteren in om nog een boodschap te doen. Na de lunch fietsen we naar Houthalen,  waar we bij de mijnwerkertorens kijken. Tussen de twee torens is een herdenkingsmonument gemaakt ter nagedachtenis van de mijnwerkers die hier hun leven lieten. 

Zondag 13 juli:

Vandaag bijna 40 km verder naar het oudste stadje van België,  Tongeren. De camperplaats ligt net ten noorden van het centrum. Het Pliniuspark ligt naast de camperplaats. Meer dan 2000 jaar geleden vermeldt de Romeinse geleerde Plinius de Oudere een ‘uitzonderlijke waterbron in Tongeren’. De intussen befaamde Pliniusfontein en omgeving wordt een populair kuuroord. Vandaag is de plek getransformeerd tot stadspark waar je kan wandelen, fietsen, joggen, skeeleren … Zelfs zwemmen. Na de lunch en een pauze fietsen we rond half 2 de stad in. Eerst gaat het redelijk snel, maar al gauw moeten we bergopwaarts. Het centrum ligt veel hoger dan de rest van het land eromheen. Al snel staan we dan op da markt. De zon schijnt vandaag weer goed, maar we hebben ons vandaag gewapend met een hoedje en een petje. Dat scheelt een stuk. Sascha ligt weer lekker in de hondenkar en laat Rex fietsen. 

Op de markt staat het beeld van Ambiorix. Ten tijde van Julius Caesars verovering van Gallië was hij koning van de Eburonen, een Gallische stam, die leefde in een gebied tussen de Maas en de Rijn. Zijn naam betekent ‘rijke koning’. Verder is er de Onze-Lieve-Vrouwebasiliek. Het is de grootst en indrukwekkende kerk van deze stad. Er zijn veel mooie plekjes waar we langs komen. Ook aan het Begijnhof brengen we een bezoekje, rammelend met onze fietsen over de oude kasseien. Rond 4 uur zijn we weer bij de camper, waar we lekker in de schaduw gaan zitten. 

Onderweg

Maandag 14 juli:

Vandaag rijden we door naar Bastogne.Het weer slaat een beetje om. Als we door Luik rijden begint het licht te regenen. Ook is het niet zo warm meer. In Bastogne parkeren we bij het oorlogsmuseum. We hebben weer pech, de hond mag niet naar binnen. We bekijken alles wat rondom het museum te zien is. Er is een heel groot monument met de namen van alle Amerikaanse staten erop. Je kunt met een wenteltrap naar boven, maar deze is afgesloten,  wegens restauratiewerkzaamheden. Op het terrein is verder nog een crypte. Deze bevindt zich op de plek van het Mardassonmonument, maar dan lager. Het is een gebedshuis voor Amerikaanse soldaten die op ons grondgebied vochten tijdens de "Bataille des Ardennes" en die verschillende religieuze overtuigingen hadden: katholiek, protestants en joods. Deze plek bestaat dus uit drie altaren waarvan de muren zijn gemaakt van mozaïeken.

Er staan nog 3 campers als het donker wordt. We kijken een film en rond 10 uur zien we buiten een vos lopen. Als we naar bed gaan komt er nog een camper bij.

Dinsdag 15 juli:

Vannacht heeft het behoorlijk geregend. Voordat we doorrijden bezoeken we eerst het centrum van Bastogne. Middenin het centrum staat een tank. Deze Amerikaanse tank, ooit onderdeel van de 11e Thunderbolt Divisie, is een kolos van 32 ton. Hij is ongetwijfeld de onbetwiste ster van Bastogne! De Sherman-tank werd op 30 december 1944 buiten dienst gesteld op het platteland tussen Hubermont en Renuamont, vastgelopen in een moeras. De bemanning werd door de Duitsers gevangengenomen en naar krijgsgevangenenkampen gebracht. De tank werd in 2006 gerestaureerd en is te bewonderen op McAuliffe Square, waar hij sinds 1947 te zien is.

Daarna rijden we verder over een hele slechte weg, richting Luxemburg. Als we over de grens komen is de weg ineens veel beter. Luxemburg zorgt duidelijk beter voor de staat van de wegen dan België. In Wiltz nemen we de camperplaats. De zon schijnt weer, maar er is ook bewolking. We lopen door het dorp en doen een paar boodschappen. De camping even verderop staat nog niet half vol. Het fietsbaantje voor onze camper wordt druk bezocht.

Woensdag 16 juli:

Ook vannacht heeft het weer geregend. We vertrekken enal snel begint het weer zacht te regenen. Ook nu gaan we niet ver, zodat we veel zien van Luxemburg. Anders zijn we er veel te snel doorheen. We rijden door een bosrijk gebied. In Redange nemen we de camperplaats. Als we aankomen is het droog. Na de koffie lopen we eerst naar de grote supermarkt verderop om brood te halen. Na de lunch pakken we de fiets en rijden een geocache rondje van 13 caches. De route begint in het dorp, daarna helling op en door het bos, weer terug naar het dorp,  waar we de labcache ook nog afmaken. Een mooie,  maar vermoeiende ronde. We hebben de hele tijd zon gehad en dat was super Na een natte ochtend. Om 4 uur zijn we weer bij de camper,  waar we genieten van onze rust en de rest van onze meloen.

Donderdag 17 juli:

Voor 11 uur zijn we op de camping Kockelschauer en nemen we de bus, de stad in. In Luxemburg hebben ze het goed voor elkaar, de bussen zijn gratis. Middenin het centrum stappen we uit. Er is van alles te zien, kerken, het paleis met de wacht ervoor, restaurantjes, de ambassade, monumenten, zoals "The Golden Women", het dal met park middenin de stad, de voorstad aan de andere kant, ook laag tegen de berg gelegen. Tegen 4 uur nemen we de bus terug naar de camping. Onze voeten hebben rust nodig. De hele dag is het heerlijk weer geweest, soms een beetje bewolkt, maar ook zonnig en warm. Prima om een stad te bezoeken.

Vrijdag 18 juli:

Vandaag door naar Berdorf, waar je mooi zou kunnen wandelen. We hebben geluk, op de Quick stop naast camping Martbush komt net een plaatsje vrij. Je mag hier maximaal 2 nachten staan. Na de lunch lopen we het bos in. We hebben stevige schoenen aangedaan, want die heb je wel nodig. Vrij vlot achter de camping komen we bij smalle kloven, waardoor trapjes van steen naar beneden gaan. Het gebied langs het natuurontdekkingspad Wanterbach-Siweschlëff in Berdorf behoort tot een van de meest indrukwekkende delen van het landschap van de Luxemburgse zandsteen. Een machtige zandsteen-locatie ligt hier op kleiachtige mergel. Diepe verticale spleten verdelen de zandsteen in hoge torens. We raken diep onder de indruk van deze kloven waardoor we lopen. Ook vandaag is het weer supermooi weer. Gelukkig is het niet te warm in het bos. Als we weer bij de camper zijn kunnen we in de schaduw voor de deur een ijsje eten. Terwijl wij rustig voor de deur zitten, horen we een hard geluid, het blijkt een politiehelikopter te zijn. Ineens vliegt er een politieauto voorbij aan de overkant de parkeerplaats op. Binnen no time wemelt het om ons heen van de politie en rennen een aantal agenten ons weggetje in. De helikopter vliegt boven ons en als we om onze camper heen lopen om te kijken, zien we dat ze een jonge knaap op de grond hebben liggen. Een auto ligt op de parkeerplaats in de greppel. Het lijkt op een achtervolging, waarbij de jongen de auto uiteindelijk uit is gevlucht, toen hij in de greppel was beland. Vervolgens is hij te voet ons weggetje ingerend, waar hij is overmeesterd door een overmacht aan politie. Deze auto wordt rond 9 uur 's avonds opgehaald.

Zaterdag 19 juli:

Onderweg

Vandaag via een omweg, bezoek gebracht aan een gasstation, waar we onze gasfles kunnen laten vullen, maar helaas was die gesloten op zaterdag. Nu uiteindelijk in Schweich aangekomen, waar we blijven overnachten. Eerst broodjes gehaald bij de Lidl en na de koffie ga ik nog naar de Aldi, daarna lunchen we en gaan een ronde wandelen. Het is te warm, ongeveer 30 graden, voor Sascha om aan de fiets te lopen. Na 3 uur wordt het steeds bewolkter en begint het harder te waaien. De voorspellingen geven aan dat er regen en onweer gaat komen. Om half 4 zijn we weer bij de camper. Voor 4 uur begint het zachtjes te regenen. Het zet niet echt door. Later schijnt de zon alweer.

Zondag 20 juli:

Vanmorgen wakker geworden met een heerlijk zonnetje. Onderweg naar Minheim hebben we een panoramisch stuk gehad. Mooi uitzicht over de Moezel. Op de camperplaats lijken we onze gasfles te kunnen ruilen. Ook dat probleem weer opgelost. Na de lunch lopen we een rondje langs de Moezel en tussen de druivenranken en het dorp weer terug. Om 4 uur begint het te waaien en te regenen, een echte storm, zoals ook was voorspeld. Om 5 uur schijnt de zon alweer.

Maandag 21 juli:

Vandaag weer geen gas gekregen. Op de camping namen ze onze fles niet aan en een andere verkochten ze niet. Ze mogen alleen ruilen en dat kon dus niet. We hebben onderweg nog gekeken, maar ook daar hadden ze niks. We zijn doorgereden naar Ürzig, waar we in het dorp staan. Na de koffie lopen we een ronde door het dorp. Er zijn behoorlijk wat takken op de grond te vinden, dat zijn de naweeën van de storm van gisteren. We eten in een restaurantje vlakbij. Vanaf onze tafel kunnen we de camper zien staan. Er staan veel notenbomen (walnoten) langs de Moezeloever en we zoeken onderweg noten. Sascha heeft het warm en gaat nog even het water in. In de Moezel zien we ook een vis (een meerval denken we) met z'n kop boven water zwemmen. Als we even later voor de camper aan de thee zitten, zien we weer donkere wolken aankomen over de hoge Moseltalbrücke, die we hier vlakbij Ürzig zien. Ineens begint het weer te sputteren en binnen een paar minuten regent en waait het weer behoorlijk. Dit keer duurt de bui echter maar een kwartiertje en dan is het weer droog en lekker afgekoeld. We staan op steen, omdat er slecht weer was voorspeld, dus we hebben geen last van nat gras voor de deur. Regen en droge perioden blijven elkaar afwisselen.

Dinsdag 22 juli:

Vandaag is het een regenachtige dag. We rijden door naar Enkirch. Na de koffie lopen we het plaatsje door en dan na het eten naar het pontje om over te steken naar Kövenig. Helaas is er niemand bij de pont en als we de grasmaaien meneer vragen of de pont ook gaat, wijst jij ons op het bord, waarop staat dat de pont alleen van woensdag tot en met zondag vaart. Door te lezen kom je er een zegt hij. Aangezien we bij Anja en Peter op visite zouden gaan hebben we even contact en is Peter zo aardig om ons op te halen. We hebben een reuze gezellige middag en Peter maakt er zelfs een quiz van door te vragen op onze koorapp wie er op de foto staan. Dat waren wij dus, gezien vanaf het balkon hun huis, toen we bij het pontje stonden. Er wordt heftig gegokt en uiteindelijk heeft Aafke de oplossing, omdat ze ons verhaal op polarsteps had gelezen wist waar wij ongeveer zaten. Als we weer bij de camper zijn lopen we nog even een rondje met Sascha en kijken gelijk even bij het adres waar we morgen misschien wel een gasfles kunnen kopen. Als we terug komen worden we nog juist nat van de volgende regenbui. Het is de hele middag afwisselend droog en nat geweest.

Woensdag 23 juli:

Vandaag eerst langs Bengel. Als we via Reil de berg op gaan komen we vlakbij Bengel bij een wegomleiding, waardoor we ruim 25 km om moeten rijden. Het is niet anders. Gelukkig rijden we door een mooie omgeving. Bij Bengel blijkt de wegafsluiting middenin Bengel te zijn en wij moeten dus aan de andere kant zijn. We gaan via een weggetje in Bengel naar de andere kant. Onze gasfles kunnen ze niet vullen, maar ze kunnen ons wel een fles verkopen. Als we weer vertrekken blijkt dat we op de heenweg de omleiding net voor Bengel hebben gekregen, we waren geen 3 km meer voor Maxgas, waar we zijn moesten. We hadden dus gewoon door kunnen rijden. We gaan nu maar weer verder langs de Moezel. Bij Alf komen we weer bij de Moezel. In Ernst nemen we de camperplaats bij een wijnboer. De zon schijnt volop. We eten eerst een hapje en daarna gaat Rex de camperplaats betalen. Hij krijgt een mini flesje witte wijn en gaat daarna even boodschappen doen bij de Edeka verderop. Na een rustpauze met ijsje betrekt het weer. Je kunt nu best een jasje aanhebben. We gaan nog een stukje lopen, want ook hier is een labcache. We komen langs een heleboel proeflokalen. Ondertussen kan het jasje wel weer uit en is het alleen maar warme ballast. De bonuscache ligt bijna bovenop de berg tussen de wijnvelden. Daarna lopen we nog langs een andere cache en dan zijn we bijna weer bij de camperplaats. Fijn, want het was een warm rondje. Nu kunnen we nog lekker buiten genieten van onze rust.

Donderdag 24 juli:

We rijden verder langs de Moezel, langs Cochem totaan Koblenz en daarna verlaten we de Moezel. We komen over de Rijn en op de plaats waar de Lahn begint nemen we de camperplaats bij Lahnstein. We lopen door het oude deel van Nieder-Lahnstein en zien de Burg Lahneck aan de overkant van de rivierde Lahn. Ook lopen we onder de hoge brug van de snelweg door. Daarna lopen we weer terug langs de Lahn en komen bij de Rijn. Hier zien we Schloss Stolzenfelz aan de overkant van het water. De Johanneskirche staat aan onze kant van de rivieren. Rex vindt daar weer een rustige vriend, waar hij naast kan zitten. We lopen daarna verder en eten op het terras van het restaurant Apfelbaum. Daarna lopen we weer terug naar de camperplaats, waar we van een rustige, zonnige avond genieten.

Vrijdag 25 juli:

We zijn weer verder gereden en na een stukje langs de Lahn, moesten we de berg op, omdat Ems was afgesloten. Langs een smalle bergweg met allemaal haarspeldbochten gingen we bergopwaarts. We kwamen door het plaatsje Frücht. Heel toepasselijk dat ze mij daar nou precies doorheen sturen. Over kleine weggetjes, die zelfs bovenop de berg op en neer lopen, komen we uiteindelijk op een iets bredere weg, die bergafwaarts naar Nassau leidt. We arriveren al snel op de camperplaats bij het station. Na de koffie lopen we even door het centrum. De zon schijnt best fel. Na de lunch nemen we eerst even een rustpauze en daarna lopen we naar het park. Onder de bomen is het heerlijk, maar in de zon is het bloedheet. We komen uiteindelijk bij de stuw en lopen dan weer terug. Dan eerst wat drinken om bij te komen. Sascha kan duidelijk niet meer goed tegen de warmte. Aan het eind van de middag ga ik nog even zwemmen in het freibad tegenover de camperplaats.

Zaterdag 26 juli:

Na een rit door mooie natuur komen we in Hadamar. Daar gaan we op de camperplaats staan. Vandaag wordt het warmer dan gisteren, maar er is ook nog wel bewolking. We staan vlakbij het centrum en lopen na de koffie alvast een rondje door de plaats. We zien al een aantal bronnen en vakwerkhuizen. Het is al best warm en we gaan terug over een mooi bruggetje aan het eind van de straat waar de camper staat. We lunchen daarna en zitten rustig bij de camper te lezen. Rond half 4 gaan we weer op pad. We lopen eerst langs de lopen weer over het mooie bruggetje en lopen langs het slot. Sascha gaat nog even de beek in. Er is kermis, maar het is nog erg rustig. We komen weer over het marktplein met het gemeentehuis en gaan bergop naar het uitzichtpunt bij de Rozentuin. De weg verandert aan het eind in een trap. Ook hier zijn nog 2 waterbronnen en sluiten we die labcache af. We berekenen waar de bonus ligt en gaan daar pp de terugweg langs. Het is echter zo'n ingewikkeld ding dat we er niet uit komen. Intussen is het al best laat en nemen we wat te eten mee van de kermis, zodat we niet meer hoeven te koken.

Zondag 27 juli:

Vandaag blijven we nog een dagje langer in Hadamar staan. We zijn nog niet klaar met cachen. Het is door een buitje vannacht lekker afgekoeld. Dus fijn weer om een stukje te wandelen. Er wordt vandaag wel weer regen verwacht, maar we zien wel wanneer dat valt. Nu schijnt het zonnetje nog tussen de wolken door. Na de koffie gaan we op pad. Eerst een eind verderop naar de Liebfrauenkirche. Dit is een mooi klein kerkje dat langs de beek staat. Daarna gaan we over de brug over de Elbbach weer richting centrum. We gaan nog langs de bonuscache waar we gisteren niet uitkwamen. Onderweg gaat het regenen, maar gelukkig heeft Rex de paraplu meegenomen. Nu is het ons wel gelukt om de bonus te scoren. Daarna gaan we weer verder met de anderen. Het regent alweer en we gaan onze verse broodjes, die we onderweg bij de bakker hebben gehaald nuttigen. Na 2 uur wordt het weer droog. We lopen nog de andere kant op langs de Elbbach. Daar is een mooi fietspad door het bos. We vinden daar nog een paar caches, die op hele bijzondere manieren zijn verstopt. We lopen langs het spoor weer terug door het bos en er komt ook net een trein langs. Bij Schloss Hadamar gaan we nog op zoek naar een lamp met een nummer erop. Bij de camper drinken we daarna thee. De hele middag is het droog.

Maandag 28 juli:

Gisteravond heeft het nog behoorlijk geregend. Vandaag wordt een frisse dag met af en toe wat regen. We rijden verder naar Siegen. Alle 4 de plaatsen zijn bezet. We besluiten hier eerst een hapje te eten en sluiten daarom achteraan. Als we onze broodjes op hebben vertrekt de dame met de bus voor ons. We schuiven een plaatsje op en hoeven nu niet meer verder naar een andere camperplaats. Geluk moet je maar hebben. We staan hier direkt in de bossen. Buiten is het best fris, alleen als de zon af en toe doorbreekt is het warmer. Af en toe wordt het donker en begint het weer te regenen. Gelukkig heb ik genoeg boekjes voor Rex meegenomen en heb ik een spannende thriller. Aan het eind van de middag schijnt de zon weer en lopen we nog een rondje door het bos.

Dinsdag 29 juli:

We wilden eigenlijk op de fiets de stad in, maar ze gaven voor de hele dag regen aan. Dan maar een klein stukje verder naar Kreuztal, waar we middenin het centrum kunnen staan. Als we boodschappen willen gaan doen begint het heel hard te regenen. We zijn blij dat we door zijn gereden. We lunchen met het brood en de noodles, die we nog hadden en tegen kwart voor 1 begint het buiten weer lichter en droog te worden. We lopen een eindje en vinden het een centrum van niks. In het Dreslers park is het wel heel mooi. Dreslers Park is een monumentaal park met in het midden twee historische villa's en voormalige stallen. De villa's werden gebouwd door Heinrich Adolf Dresler en zijn broer Friedrich Wilhelm Dresler, die in 1860 de "Kreuzthaler Walzwerk" (walsmolen) hadden overgenomen van hun vader, Johann Dresler III. Het werd voor de broers echter steeds moeilijker om de molen vanuit Siegen te beheren, dus lieten ze een indrukwekkend park en het zogenaamde Witte Huis bouwen aan de hoofdweg naar Krombach. Daarna werd ook de gele villa gebouwd. In de witte villa woonde Heinrich met zijn vrouw en 11 kinderen, terwijl Friedrich in de gele villa ging wonen. De walserij was een van de grootste industriële ondernemingen in deze regio. In de loop der tijd werden de parkgebieden echter verkocht als bouwgrond of raakten ze ten prooi aan de groeiende infrastructuur. Het resterende deel van het park is nu opengesteld voor publiek. Het park is nog best groot en zeker heel mooi met alle 5 de gebouwen erop. Naast de witte en gele villa was er nog het muziekpavillioen, het koetshuis en de remise van de witte villa. (bron Wikipedia) We lopen op de terugweg nog langs een aantal winkels en bij de camper drinken we nog ons eerste kopje thee buiten in de zon. Daarna wordt het echter weer donker en verhuizen we naar binnen.

Woensdag 30 juli:

Vandaag weer verder. We rijden over een mooie route langs de Biggesee naar Attendorn. Attendorn is een klein stadje met vele historische bezienswaardigheden, de grootste ervan is de Attagrot of Tropfsteinhöhle. Dit is éen van de grootste grottenstelsel van Duitsland, en ook gezien als éen van de mooiste. We gaan op de camperplaats staan bij de grot. De grot is vernoemd naar prinses Atta, die ook de stad haar naam gaf. De toevallige ontdekking op 19 juli 1907, tijdens een opgraving in de steengroeve, werd een nationale sensatie. Draaisteengrotten ontstaan alleen in kalksteenrotsen die zijn ontstaan in het Devoon (Devoon - 3e periode in de geschiedenis van de oude aarde) in de koraalrifzones van de zee. Grotten ontstaan door erosie van de twee belangrijkste, in water oplosbare componenten van het gesteente: kalksteen en karst. Regenwater absorbeert koolstofdioxide (CO2) uit de lucht en de bodem en vormt koolzuur (H2CO3). Dit erodeert op zijn beurt het kalksteen. Er ontstaan talloze kleine wateraders, die steeds groter worden tot er een holte ontstaat. Door deze processen is de Atta-grot ontstaan. De totale lengte van de voor het publiek toegankelijke Atta-grot is ongeveer 1800 meter en vertegenwoordigt slechts een klein deel van het onderzochte labyrint. De temperatuur in de grot is 9°. (bron: Wikipedia) De Atta Höhle is ongeveer 400 miljoen jaar geleden ontstaan, het lag toen nog onder de zeespiegel. Toen werden er op de bodem kalksteenlagen uitgezet, nu er geen water meer is zie je dit terug op het plafond van de grot. Na de koffie gaat Rex even brood halen voor de lunch. Vanmiddag lopen we het stadje in. Er zijn allerlei mooie oude gebouwen. Er zijn torens, het stadhuis, kerken, zuilen ter herinnering aan de stadspoorten. Er zijn verder leuke winkeltjes en we slagen nog voor een paar badpakken, korte broeken en een T-shirt. Verder hebben we leuk kunnen geocachen en koffie gedronken met een lekker gebakje erbij. Als we terug naar de camper lopen, gaan we nog even langs het terrein naast ons, waar vanavond een festival is georganiseerd door de gemeente. Bij de camper horen we al een voorproefje van vanavond. Ze spelen en zingen "The forbidden road" van Robbie Williams. Als wij staan af te wassen lopen hordes mensen langs om naar het festival te gaan. De hele dag is het droog geweest. Af en toe werd het wat donker, maar meestal scheen de zon. Later op de avond gaan wij ook nog even bij het festival kijken. Elke avond is er een andere artiest en vanavond is het Robbie Williams. Het was super om mee te maken! Culturele Zomer 2025: Finale met Robbie Williams Tribute Show De culturele zomer wordt afgesloten op 30 juli 2025 met een optreden van The Robbie Experience

Donderdag 31 juli:

Toen we wakker werden regende het licht. We rijden verder over een mooie weg, eerst stijgend met veel bochten de bergen op. Het is een bosrijke omgeving. In Balve stoppen we en drinken we eerst koffie. Het is droog, maar erg bewolkt en fris. We gaan voor de lunch al een kleine ronde maken. Vlakbij staat een mooie kerk. Daarna lopen we een bergweg omhoog en maken de ronde daarna weer af naar beneden naar de camper. Na de lunch schijnt de zon en lopen we het centrum in, op zoek naar mammoeten en we doen nog even boodschappen bij de Aldi. Hoeveel mammoeten staan op de foto's? Op de terugweg lopen we de kerk nog even binnen, dat hadden we nog niet gedaan. Bij de camper gekomen, nemen we een ijsje en hang ik m'n was buiten op. Na een poosje betrekt de lucht en wordt het frisser. We gaan lekker binnen zitten. Ondertussen staan we hier nu al met z'n vieren. Later valt er af en toe nog een behoorlijke regenbui.

Minder tonen

Vrijdag 1 augustus:

Vanmorgen miezerde het eerst, maar onderweg naar Werl was de zon aanwezig. Het was een mooie route, langs hoge rotsen. Als we Werl bij de camperplaats zijn is het donker en fris geworden. Na de koffie lopen we naar het centrum, dat dichtbij is. We komen door het historische kuurpark. Deze werd vroeger omringd door drie grote graduatietorens. Sinds 1999 herdenkt de nieuwe graduatietoren dit tijdperk van zoutbaden. In de kalksteenlagen uit het Krijt (Cenomanien, Turonien) van het artesische Münsterlandbekken circuleert een zeer zout grondwater, bekend als pekel, dat afkomstig is van talrijke bronnen in het noorden en zuiden van het bekken. Pekelbronnen langs de Hellweg waren bijzonder belangrijk voor de zoutwinning en bevonden zich hier op een hydrochemisch grensvlak met de zoetwaterbronnen in het zuiden. Het oudste bewijs van het gebruik van pekelbronnen voor zoutwinning is bekend uit de stad Werl am Hellweg. Opgravingen in het noordwesten van de stad brachten kuilen aan het licht die al in het Neolithicum werden gebruikt als natuurlijke kleipannen voor de verdamping van zout water. Verdere vondsten van briquetagens, trechtervormige, poreuze bakstenen zuilen die werden gebruikt om zout water te verzamelen en vervolgens te verdampen, wijzen op zoutwinning in de pre-Romeinse ijzertijd. De eerste schriftelijke bron van zoutwinning is afkomstig uit documenten die teruggaan tot 890. Documentaire bewijzen van een zoutziederij in Werl dateren van rond 1200. Na 1852 werden grote kookhuizen en moderne graduatietorens gebouwd om het pekelwater te verrijken, zodat de zoutproductie in 1904 8700 ton per jaar bereikte, de op één na hoogste van alle Westfaalse zoutziederijen. Er werd zout geproduceerd tot 1909. Na de stopzetting van de zoutproductie bleef alleen het pekelbad, opgericht in 1885, over, totdat ook dit in 1944 vanwege bombardementen moest worden verlaten. (bron: geocaching.com) Werl was niet alleen een kuuroord, maar ook een bedevaartplaats. In het centrum komen we langs de basiliek. Deze bedevaartsbasiliek van Maria Visitatie is al meer dan 350 jaar een bestemming voor meer dan 100.000 pelgrims van over de hele wereld. De neoromaanse bedevaartskerk werd gebouwd tussen 1904 en 1906 en in 1953 door paus Pius XII verheven tot "basilica minor". De oude kerk werd gesloopt omdat ze de toestroom van pelgrims niet meer aankon. Na een uitgebreide renovatie ter gelegenheid van de 300e verjaardag van de bedevaart (1961) werd het heiligdom in 2003 heringericht. (bron: geocaching.com) Bij de waterbron voor de basiliek staan beelden van een processie. We eten bij de Döner Kebab en doen nog een boodschap. We lopen nog langs een Joodse begraafplaats en langs een huis waar stolperstenen (struikelstenen met gegevens van Joodse slachtoffers uit de oorlog) voor de ingang liggen. Dan naar de camper, want het begint zacht te regenen. De regen zet niet door en de zon komt er weer bij. Na een kop thee lopen we nog de andere kant op voor een leuke cache. Als we weer bij de camper zijn begint het wel hard te regenen.

Zaterdag 2 augustus:

We blijven hier nog een nachtje in Werl, want we zijn hier nog niet uitgekeken. Vanmorgen stappen we eerst op de fiets en maken een ronde, waarbij we onderweg een Aldi tegenkomen en ik brood haal. We lunchen in de camper en gaan vanmiddag lopend de stad in. We maken onze labcaches af en komen langs een klooster en een ruïne van een Slot, dat werd gebruikt door de aartsbischoppen tijdens hun bezoek aan Werl. Toen het tijdens de 7- jarige oorlog van 1756 tot 1763 sterk werd beschadigd werd het niet meer opgebouwd. We worden onderweg 2 x overvallen door een regenbui en blijven even ergens schuilen. Daarna lopen we weer terug langs de basiliek. Als ik later aan het koken ben regent het ook weer.

Zondag 3 augustus:

Vandaag weer een stukje verder. In Beckum is er nog precies een plekje vrij, maar als wij net staan gaat de buurman weg. Vanmorgen miezert het nog een beetje. Vanaf vandaag zal het weer wel weer een beetje de goede kant op gaan. Het wordt droger en iets warmer. Gisteren was de eerste lange broekendag van onze vakantie. Ook onze jassen hebben we ook aangehad. Na de lunch lopen we de stad in. De zon schijnt alweer en het centrum is best redelijk uitgebreid. Deze plek werd al in de prehistorie bewoond. In 1224 wordt Beckum als stad vermeld. Niet alleen de stad Beckum was in de middeleeuwen ommuurd. De stad bezat uitgestrekte, vruchtbare landerijen in de omgeving, de Feldmark. Ook deze waren deels door middel van een muur, deels door middel van een landweer beschermd tegen vijanden. Tot deze verdedigingswerken behoorden ook liefst 22 uitkijktorens. Alleen de toren Soestwarte op de Höxberg, vanwaar men de vlakte helemaal tot aan de stad Soest kon overzien, is daarvan overgebleven. Beckum, gelegen op de kruising van twee oude handelswegen, kreeg in de middeleeuwen toenemend belang als handelsstad, en trad rond 1433 toe tot de Hanze. In de Spaanse winter van 1598/99 werd Beckum grotendeels verwoest door Spaanse soldaten. Dit leidde twee eeuwen van rampspoed in. In de 17e eeuw had de stad veel te lijden in de Dertigjarige Oorlog (1618-1648), en ook daarna werd Beckum verscheidene malen getroffen door oorlogsgeweld, epidemieën van de pest en andere ziektes, branden, veeziektes enz. Ook in de 2e Wereldoorlog heeft Beckum veel geleden. Beckum is een van de tenminste tien Duitse stadjes, waarover zgn. Schildbürger-anekdotes worden verteld over de vermeend domme inwoners van de stadjes. Deze zijn te vergelijken met onze verhalen over Kampen (Kamper-uien). Enkelen van deze verhalen worden geïllustreerd op nood-bankbiljetten uit 1920. Volgens een van die verhalen (op het 25 pfennig biljet) wilde men een toren voorzien van een zonnewijzer. Toen het instrument klaar was, besloot men er een dak overheen te bouwen. Anders zou de zonnewijzer door de invloed van zon, weer en wind beschadigd kunnen raken... (bron: Wikipedia) Als we weer bij de camper zijn is het te fris om buiten te zitten. Ook wordt het tijd om te koken.

Maandag 4 augustus:

We blijven nog een dagje in Beckum. We maken een mooie fietstocht langs de Werse. Sascha loopt door het bos mee aan de springer. Later als we pp de terugweg een andere weg nemen mag ze in de fietskar. Om half 1 zijn we weer bij de camper. Ondertussen is er een Nederlander bijgekomen op de camperplaats. De twee Duitsers waren vanmorgen al weg toen we opstonden. De zon schijnt tussen de wolken door, dat betekent dat je het ene moment een vestje aan kunt en het volgende moment is dat te warm. Vanmiddag fietsen we nog een keer de stad in. Nu zijn de winkels open. We doen ook nog boodschappen bij de Aldi, daana fietsen we weer terug naar de camper. Het is bijna etenstijd.

Dinsdag 5 augustus:

We zijn mooi op tijd in Warendorf. De zon schijnt en we zitten aan de Emssee, vlakbij de Altstadt, dus wat willen we nog meer. Na de koffie lopen we de stad in. We komen over een voetgangersbrug en over een gewone brug en dan zijn we al in de oude stad. Het marktplein heeft vele oude gebouwen. De kerktoren van St. Laurentius torent hoog uit boven het historische marktplein. Eeuwenlang was de parochiekerk van St. Laurentius het middelpunt van de stad. Ze werd rond 785 gesticht als een vroege missiekerk voor het oostelijke Münsterland, waardoor ze ouder is dan het bisdom zelf, dat in 805 werd gesticht. Een van de straatjes die bij het kerkplein uitkomen, is de Kletterpohl. Een bijzonder opvallend kenmerk van dit straatje is een bijzonder fraai ijzeren object bij de uitgang van deze straat. Het was bedoeld om het metselwerk van de gebouwen te beschermen tegen de ijzeren wielen van de karren. Het stelt een dwerg voor die een schild vasthoudt. De sporen van de ijzeren wielen van de paardenkarren zijn nog duidelijk zichtbaar op het schild. Een wandeling door de Kletterpohl geeft een indruk van de omstandigheden in het zeer dichtbebouwde, middeleeuwse Warendorf. We bekijken de huizen en lopen vanaf de markt door de winkelstraten. We komen nog wat leuke dingen tegen. Ook komen we bij de St.Marien-Turm. Deze toren dateert van rond 1200 en zou al deel hebben uitgemaakt van een oudere Mariakerk. Later werd een éénbeukige, romaanse kerk met drie traveeën en een terugliggend rechthoekig koor toegevoegd. Deze kerk was oostwaarts georiënteerd. Na de brand van 1741, die het gebouw met uitzondering van de buitenmuren verwoestte, werden tijdens de wederopbouw grotere ramen in het schip. In 1870 werd de toren verhoogd tot 56 meter en voorzien van vier neogotische hoektorentjes. Ook werd een spitse torenspits toegevoegd. We hebben al een heel stuk gelopen en besluiten om koffie met gebak erbij te nemen. Daarna lopen we weer verder. Overal in de stad vind je beelden of afbeeldingen van paarden. Warendorf staat bekend als de paardenstad: de Noordrijn-Westfaalse Stoeterij, het Duits Olympisch Comité voor Paardensport en de Duitse Ruitersportfederatie hebben hier hun hoofdkwartier. Er worden ook heel veel evenementen met paarden georganiseerd. Wij gaan in de Oststrasse op zoek naar de paarden. Dit is een opdracht bij een geocache. Eerst zoeken we de afbeeldingen aan de rechterkant van de straat, daarna op de terugweg aan de andere kant. De nummers van de foto's komen daardoor in een bepaalde volgorde. Die serie is dan de oplossing van de puzzel. Doordat we soms een afbeelding missen raken we aardig in de war. We worden geholpen door een aardige mevrouw, die eigenares blijkt te zijn van de galerie in deze straat. Ze weet goed waar sommige beelden te vinden zijn en geeft uitleg bij sommige voorwerpen. Helaas kunnen we de puzzel niet oplossen en vragen de co ( cachelegger) om hulp. We blijken één foutje te hebben. Morgen kunnen we op zoek naar de plaat waar we kunnen loggen. Onze voeten hebben nu genoeg gelopen. We rusten nog even uit op het marktplein en lopen daarna weer terug naar de camperplaats.

Woensdag 6 augustus:

We blijven ook vandaag in Warendorf. We stappen op de fiets en maken een ronde via een aantal caches. Helaas vangen we 2x bot, maar daarna is het gelukkig wel raak. We kopen broodjes onderweg en bij de camperplaats fiets ik nog even door. Rex gaat met Sascha alvast naar de camper. Ik kom door het park, waar ook een boog staat. Er zijn best veel mensen aan het wandelen, fietsen en kinderen spelen in de speeltuin. Ik fiets over de lange fietsbrug over het meer en daarna verder over het eiland. Het rondje maak ik af door de andere fietsbrug weer over te gaan. Als ik bij de camper ben, gaan we lunchen. Gea heeft ondertussen gemeld dat ze geland zijn op Schiphol. Hun Canadese reis zit er weer op, na 4 weken weggeweest te zijn. Na de lunch gaan we op de fiets de stad in om dingen af te ronden en nog wat foto's te schieten. Gisteren waren we zo druk met zoeken naar paarden, dat ik er helemaal geen foto van heb gemaakt. Dus dat moet nog even gebeuren. Ook de drakenkoppen, die hoog een de gevels hangen staan er nog niet op. Vroeger waren de drakenkoppen kraanbalken met kabelkatrollen en werden ze gebruikt om opgeslagen goederen naar de zolders van de huizen te vervoeren. Uiteindelijk komen we weer op het marktplein. Dit plein is ondanks, of misschien wel dankzij, het feit dat hier gebouwen uit zes verschillende eeuwen te vinden zijn, het samenhangende ensemble van historische huisgevels een van de hoogtepunten van Warendorf. Naast het historische stadhuis zijn er huizen met trapgevels en blinde puntgevels te zien. Kleurrijke drakenkoppen en een prachtig hert in de gevel weerspiegelen de rijkdom van de oude Westfaalse Hanzestad Warendorf. Dit alles draagt bij aan een unieke sfeer. Ook hier gaan we op zoek naar de attributen, die op foto's staan. Ook nu moeten deze op volgorde van plaats in een serie worden geplaatst. We hebben uiteindelijk alles gevonden en als oplossing ingevuld. Helaas kregen we geen groen licht. We lopen alles nogmaals na en vinden een foutje. Na de rij te hebben veranderd, gaf dat nog geen groen. De co nog een berichtje gestuurd en nu is het wachten op antwoord. Anders is het helaas, niet opgelost, dus geen coordinaat om de cache te kunnen loggen. Die van gisteren hebben we ondertussen kunnen loggen. We krijgen inderdaad een berichtje met de oplossing en ik ga nog snel even met d'r fiets om te loggen. Onderweg vind ik er nog 2 en kom ik de enig overgebleven toren uit de oude stadsmuur tegen.

Donderdag 7 augustus:

Vandaag bijna 90 km gereden. Nog net in Duitsland gebleven. We wilden in Heiden bij het zwembad gaan staan, maar daar waren ze de kermis aan het opbouwen. Daarna zijn we maar naar de andere camperplaats bij Landhotel Beckmann. Ze hebben daar één plekje, maar dat is genoeg voor ons. Helaas hebben ze ruhetag, dus de boel is gesloten. De geiten, ezel, pony en eenden kregen net te eten. Na de lunch lopen we door het dorp. Dat valt nog helemaal mee. Ik koop zelfs nog wat in de uitverkoop. Als we weer bij de camper zijn eten we eerst een ijsje. Daarna gaan we een rondje fietsen om een geocache-serie over Mario te zoeken. We (Rex dus) vindt ze allemaal. Ze zitten echt goed verstopt. Na 5 uur zijn we weer terug en krijgt Sascha eten. Daarna gaan we een eindje verder eten "Bij Ibrahim". Rex blijft in de Mario-sfeer en besteld pasta met garnalen.

Vrijdag 8 augustus:

Vanmorgen rustig opgestaan en alvast het bed afgehaald, zodat dat thuis niet meer hoeft. Daarna ontbeten, afgewassen en de sleutel van het hotel ingeleverd. Deze hadden we gekregen, zodat we gebruik van het toilet konden maken. Tijdens het ontbijt loopt er een eekhoorn langs de camper. Vandaag maken we ons rondje af. De 4 weken vakantie zitten er alweer op. De tijd vliegt als het gezellig is. Vandaag moeten we ongeveer 130 km en dan zijn we weer thuis. Onderweg is het het laatste stuk in Nederland poepie druk, dus we zijn niet echt snel thuis. We hebben het deze vakantie rustig aan gedaan. In totaal hebben we net iets meer dan 1200 km gereden, dat is niet echt veel. Het weer was ok. Het begon warm, daarna koelde het een stuk af en dat was lekker, want dan kun je nog wat ondernemen. Regen hebben we eigenlijk alleen maar in de late namiddag of in de avond gehad. We hebben veel gezien en we hebben ons goed vermaakt. Al met al een super vakantie. We hebben genoten!