De wedstrijd is een initiatief van de ANWB en de Hymergroep.

Hoe steekt de wedstrijd in elkaar: 

Oproep in het maart nummer van het blad KCK (Kampeer en caravan Kampioen) en op de website:

GA DE UITDAGING AAN EN WIN een unieke rondreis in een gloednieuwe camper!

Camperen is vrijheid! Nog nooit in een camper gereden? Dan is dit een unieke kennismakingskans: de tweede KCK Challenge komt er aan. Win een compleet verzorgde camperrondreis voor twee personen dwars door vakantieland Duitsland. We hebben zeven gloednieuwe campers van Hymer beschikbaar, dus zeven koppels mogen op stap.

Globale reisplanning:

De KCK Camper Challenge vindt plaats in Duitsland en start op 11 september in Sassenberg. Na een overnachting starten de deelnemers met een speciale rijvaardigheidstraining voor kampeerauto's. met een technisch parcours kunnen de deelnemers punten verdienen in de Challenge - dit is een van de drie sportieve elementen waarbij punten kunnen worden verdiend. De reis vervolgt naar het wondermooie Rugen, waar in de omgeving een golfclinic op het progamma staat, uiteraard met competitie-element. De volgende dag toeren de deelnemers over een toeristische route naar Berlijn. Op het progamma staat ondermeer een sightseeing 'by night' en de dag erna is er gelegenheid om de stad op eigen houtje te ontdekken. We kamperen op een camperplek in het centrum (!) van deze wereldstad. Op dag 7 keren we terug naar Sassenberg, waar nog een technisch slotparcours wordt gereden. De laatste kans voor de deelnemers, om zich te kwalificeren voor de hoofdprijs: het deelnemerskoppel met de meeste punten kan opnieuw op stap met een camper in 2011. Op eigen houtje! De KCK Camper Challenge duurt in totaal 8 dagen, op 18 september worden de campers ingeleverd en eindigt de reis.

Geef je snel op!
De KCK Challenge biedt alles wat een KCK-abonnee in de ideale vakantie
wenst: sportieve uitdaging, lekker eten, prachtroutes rijden, misschien wel een lui boottochtje en nog veel meer. Natuurlijk stap je niet zómaar in een kampeeraut een instructietraining is inbegrepen. Professionele instructeurs leren je belangrijke vaardigheden van het camperrijden. En daarna ‘geht es loss‘: rijden! Een heerlijke route langs berg en dal met zo af en toe een sportieve inspanning en een culinaire ontspanning.
Overnachten gebeurt op campings en camperplekken onderweg.

Hoe doe je mee?
Vertel ons waarom juist jullie een van die zeven superteams zijn die bij de winnaars horen en waarom we jullie niet kunnen missen op deze reis. Upload een leuke foto. Websitebezoekers van de KCK nomineren hun zeven favoriete equipes door hun stem uit te brengen. Mobiliseer dus je volledige adressenbestand; hoe meer stemmen, hoe meer kans om te winnen!  Start van de reis: 10 september. Hier op de redactie popelen we van ongeduld. Let wel op!  Iedere bezoeker kan slechts eenmaal zijn stem uitbrengen.
 

Via de website kon je je opgeven als je tenminste een abonnement had op de KCK.

Vanaf 23 maart kon je je opgeven en het stemmen kon beginnen. De periode was wel erg lang. Het duurde 3 maanden tot het stemmen was afgelopen en op 30 juni zou de uitslag aan de winnende koppels bekend worden gemaakt.

Voor ons liep het als volgt:

Rex heeft nog nooit gekampeerd, laat staan dat hij op stap is geweest met een camper. Ik vind het juist erg fijn om met een camper te kamperen en dus lijkt het mij een mooie kans om hem in dit fenomeen in te wijden.

Op 1 april heb ik ons aangemeld .....

En, we zijn in de prijzen gevallen, onze moeite is niet voor niks geweest!         

Dit zijn de deelnemende teams:

KCK CAMPER CHALLENGE 2010

Reisverslag:

Zaterdag 11 september 2010:

We vertrekken op tijd van huis, want om 12 uur moeten we bij de LMC fabriek in Sassenberg zijn. Gelukkig heeft Rex afgelopen week toestemming van zijn baas gekregen om ook mee te gaan, dus we zijn samen van de partij. We hebben er echt zin in. Rond kwart voor 12 uur arriveren we in Sassenberg. Onderweg hebben we een kwartiertje oponthoud gehad, vanwege wegwerkzaamheden. Alle campers staan netjes op een rij op ons te wachten en bijna iedereen is er al. We drinken koffie en mogen de campers inpakken. Onze gave TEC-camper heeft een kilometerstand van 5828 km en is dus zo goed als nieuw. Er ligt een kleine inventaris op ons te wachten, die we samen met onze eigen spullen netjes in de kastjes deponeren. Daarna krijgen we soep met brood en dan vertrekken we naar Lűneburg. De routebeschrijving gaat over de snelweg. Onderweg stoppen we nog een keertje om wat te drinken en alles even uit te proberen hoe het werkt. We kleden ons ook even om, want het zonnetje schijnt uitbundig en het is 24 graden. Via Autobahn 2 en Autobahn 7 komen we op weg nummer 209 die ons naar Lűneburg moet brengen. Op deze weg zien we een stuk of 5 campers in zijweggetjes staan met sexy girls erop. Dit zijn duidelijk op klandizie beluste meisjes. Wij rijden verder en komen rond half 6 bij het ADAC testcentrum, waar we koffie met kuchen krijgen. Na een voorstelronde, waarin iedereen zijn eigen partner voor moet stellen gaan we om half 7 aan tafel. Iedereen laat zich het buffet goed smaken. Buiten rijden de motoren nog op het terrein. Na het eten rijden we naar camping Rote Schleuse, waar we ons netjes opstellen. De stoelen worden gepakt en we zitten tot bijna 11 uur te borrelen en na te praten. Het is een hele gezellige en gemengde groep. Zowel jong als oud is vertegenwoordigd en de sfeer is top. Ondanks dat er een competitie-element is, gaat iedereen voor de gezelligheid. Ook de redacteur, de fotograaf, Leo Diepemaat van de Hymergroep en het echtpaar Hans en Willy Mulder dat ons op de reis begeleid zorgen voor een gezellige sfeer. Iedereen gaat daarna met een goed gevoel naar zijn camper om te gaan slapen. We hebben vandaag 290 km met de camper gereden.

Onze TEC

Zondag 12 september:

Vandaag krijgen we onze rijinstructie op het ADAC-trainingscentrum. Om 9 uur beginnen we daar met het ontbijt. Ook de lunch en de warme maaltijd gaan we hier gebruiken. Tussendoor gaat het allemaal gebeuren. Marianne, het Zeeuws meisje vult onze kopjes nog een keer met thee of koffie en dan wordt door Michael, de Duitse rijinstructeur uitgelegd wat de bedoeling is. Ook vandaag schijnt de zon weer volop. We boffen echt met het weer. De oefeningen die we gaan doen gaan we achter elkaar doen. Na een ronde wisselen we dan van chauffeur en doen we het rondje nog een keer. Zo komt iedereen met alles aan de beurt. We rijden achter Michael aan naar het slalomparcours, waar we elk 2 keer heen en weer mogen rijden. We moeten letten op hoe we het stuur vast houden en hoe we zitten en vervolgens waar we naar kijken. Na die 2 rondjes wordt besproken hoe iedereen het heeft ervaren en waar iedereen op heeft gelet. De meeste mensen houden het stuur niet goed vast. Wij hebben vroeger geleerd dat je het stuur in de 10 voor 2 stand vast moet houden, maar Michael vertelt dat je juist 9 uur, 3 uur moet nemen, omdat je dan beter kunt draaien en sneller kunt ontwijken. Je gaat je handen dus ook niet verpakken, maar draait mee met het stuur. Verder blijkt iedereen teveel op de pionnen te letten. We krijgen de opdracht om juist naar het stuk weg te kijken waar we moeten rijden. Als je namelijk op de weg voor iets moet uitwijken dan moet je niet kijken naar datgene waar je langs moet, omdat je er dan juist tegenaan rijdt. Als je je concentreert op de weg waar je langs moet gaat alles veel vlotter en ontwijk je de obstakels meestal ook daadwerkelijk. Onze stoel moet verder niet al te ver van het stuur af staan. Het been, dat op de rempedaal trapt mag nooit gestrekt zijn. Verder moet de rugleuning van de stoel rechtop, zodat je met gestrekte armen de palm van je hand op je stuur kunt leggen. De armleuningen zitten voor het sturen eigenlijk alleen maar in de weg en Michael raadt ons aan om die dan ook netjes omhoog te laten. Na deze uitleg gaan we weer hetzelfde parcours rijden en moeten we onze snelheid opvoeren. De redacteur Dick William en de fotograaf Bertel mogen het parcours eenmaal voorrijden en dit doen ze met veel genoegen in volle vaart. De pionnen vliegen op de terugweg over het parcours. Als Rex rijdt word ik aardig heen en weer geschut in mijn stoel. Na 3 keer moeten we weer van chauffeur wisselen en ben ik aan de beurt. Het is een hele ervaring om dit te doen en je merkt duidelijk dat je veel meer feeling met de camper krijgt. Het rijden wordt steeds brutaler. Het is echt super om te doen. Als iedereen is geweest gaan we naar de rembaan, waar we allemaal 2 x op een met water besproeide baan met 50 kilometer per uur vol op de rem mogen. Het blijkt dat eigenlijk iedereen niet vol genoeg remt. Je moet echt met je voet vol op de rem, terwijl je op hetzelfde moment ook de koppeling in moet trappen. Na de warme lunch gaan we weer terug naar rembaan, waar we instructie krijgen. We moeten 4 x achter elkaar vol op de rem, eerst 2 x met 50 km, dan een keer met 30 km en dan zo hard als je kunt. Je ervaart op die manier duidelijk het verschil tussen de remweg met een snelheid van 50 km per uur en met 30 km per uur. Het nut van 30 kilometerzones wordt hiermee duidelijk. We schuiven een baantje op en moeten nu remmen op een glad wegdek, vergelijkbaar met bevroren sneeuw. Ook hier moeten we met 30 en 50 km per uur rijden en weer bij de pionnen vol op de rem. We schuiven veel verder door dan op het gewone asfalt. Vooral met 50 km per uur schuiven we echt een heel stuk door voordat we stilstaan. Vervolgens moeten we met 40 km per uur hetzelfde parcours en dan gaan er een aantal muren van water spuiten, die wij moeten ontwijken. We moeten dan vol op de rem en sturen naar het gat in de muur. Er zijn 3 muren achter elkaar. Eerst zit het gat in het midden, daarna aan de linker of rechter kant en daarna weer in het midden. Door de ABS (anti blokkeer systeem) kun je dan toch de kant opsturen waar je heen moet. Op die manier kun je door de gaten heen rijden en weer gewoon doorrijden. Dit doen we elk 2 keer. Als we weer uit de camper gaan voor uitleg ziet Rex dat het nat is in de camper. Het blijkt dat ik het dakluik in de wc, die afgelopen nacht open stond niet weer dicht heb gedaan en dat het water waar we doorheen moesten rijden ervoor heeft gezorgd dat de vloer in de camper nat is. De wc is ook aardig nat. Vlug droogt Rex de boel een beetje af en sluit het dakluik. Daarna moeten we van een heuvel af met hetzelfde gladde wegdek dat weer met water wordt natgespoten. Onderaan moet je echter de bocht om. We krijgen de opdracht om dan in de bocht weer vol op de rem te gaan staan en tot stilstand te komen. Met een kilometer of 40 gaan we de berg af. De tweede keer moeten we 5 km harder en Rex vliegt aardig de bocht uit. We komen behoorlijk dicht langs Bertel, de fotograaf, die daar met gevaar voor eigen leven staat om foto’s van ons te maken. Ik ga zelf met iets minder snelheid naar beneden en blijf daardoor iets meer in de baan. Later wordt gezegd dat we ongeveer met 30 km naar beneden hadden gemoeten. We mogen allemaal nog een keer naar beneden en dan spuit er weer een muur van water omhoog, die we al remmend en bijsturend moeten ontwijken. Daarna gaan we weer naar beneden en krijgen we tijd om het rangeren te oefenen. Dit bestaat uit achteruit inparkeren tussen pionnen, draaien in een klein hofje, ook met pionnen uitgezet en achteruit tussen pionnen door slalommen. Daarna krijgen we eerst koffie met kuchen en krijgen we uitleg over de test voor de challenge. Iedereen die aan de training heeft deelgenomen moet 2 onderdelen rijden. Deze onderdelen zijn achteruit inparkeren, waarbij degene, die het dichtst bij de achterste pion staat wint en achteruit slalommen op een uitgezet parcours, waarbij de snelste tijd wordt genoteerd. Per team wordt de beste uitslag meegenomen, voor de uiteindelijke uitslag. De winnaar van de challenge mag volgend jaar op eigen houtje een week op stap met een nieuwe camper. Wij doen ons best, maar scoren bij beide onderdelen niet het beste. Helaas, maar we genieten al heel erg van deze week en we gunnen een ander zeker een weekje weg met een camper. Wij gaan voor de gezelligheid en de ervaring van deze week. Vandaag was zeker een leerzame, leuke dag. Als we naar binnen gaan begint het te regenen. Nadat we het diner hebben genuttigd, vertelt Leo Diepemaat over hoe hij door zijn caravanzaak in contact kwam met de hymergroep en zijn ervaring met kamperen, caravans en campers. De camperbranche is volgens hem nog steeds in opkomst. Daarna vertelt Hans zijn smeuïge verhaal hoe hij in aanraking kwam met campers en de aanschaf van zijn camper en waar deze allemaal aan moest voldoen. Vanavond hebben we de rest van de avond rust en mogen we bijkomen van alle vermoeienissen van de training. In de regen rijden we terug naar de camping. Ik schrijf mijn reisverhaal en Rex kijkt hoe de satellietantenne werkt. Even later heeft hij hem aan de praat en komt Bart vragen of Rex ook even bij hem naar de schotelantenne wil kijken, omdat hij hem niet aan de praat krijgt. We bekijken alvast de route van morgen. Moe en voldaan gaan we naar bed. We hebben vandaag 34 km gereden.

Maandag 13 september:
Ons einddoel van vandaag is Schwerin. Om 8 uur wordt ons ontbijt door Willy bij de camper gebracht. We eten de broodjes met smaak op en daarna vertrekt iedereen. We nemen de snelweg en rijden hier dus, zoals later zal blijken, verkeerd. We zien namelijk niet de brug over het Elbe-Lűbeck Kanaal, waar we op de weg 209 overheen zouden komen. We zijn op een gegeven moment in een voorstad van Hamburg, vanwaar we de rondweg nemen en vervolgens Autobahn 24 nemen om weer op de route te komen. We nemen afslag 7 en komen op de weg naar Mőlln. In Breitenfelde komen we Wim en Jeanne tegen, die van rechts komen. Zij hebben de route waarschijnlijk wel op de goede manier genomen. Wij hebben ongeveer 40 kilometer omgereden. We moeten wachten voor het spoor, waar een aantal jongens met een karretje oversteken. We komen door Ratzeburg, wat een heel gezellig oud stadje is, dat aan een meer ligt. Hier staat een camperplaats aan bij het Hallenbad. Wij gaan daar bij de servicepaal ons toilet legen, zodat we dat niet op de camping hoeven te doen. Vandaar volgen we onze weg naar Gadebush. Onderweg zien we aardbeiplukkers op de velden bezig. Verder zijn hier ook fietspaden langs de weg, iets wat je in Duitsland zeker niet overal ziet. We gaan via Műhlen-Eichsen naar Schwerin, waar we weer problemen hebben om de parkeerplaats te vinden. We rijden midden door de kleine straatjes van de oude stad en moeten op een gegeven moment weer terug, omdat we ergens niet tussendoor kunnen. Als we onze medecampers uiteindelijk met zweet op onze rug vinden,blijkt dat de meesten verkeerd zijn gereden. Hamburg is door enkelen gezien en anderen hebben een ander stuk verkeerd gereden. Enkelen hebben een bezoek gebracht aan het Grenzhus, een klein museum, dat laat zien hoe de Oost-Duitsers ten tijde van de val van de muur leefden. Helaas bleek dat erg tegen te vallen en wij waren blij dat wij daar geen tijd voor hadden. We worden op de parkeerplaats, waar je ook kunt overnachten, opgewacht door een Duitse jonge vrouwelijke gids en lopen met zijn allen naar het restaurant aan het water en krijgen daar een warme lunch. Dit duurt een beetje langer omdat zij heeft geregeld dat we niet het menu krijgen wat op het programma stond. Ze had net gehoord dat we ’s avonds precies hetzelfde zouden eten en vond dat vervelend. We zijn daarom niet op tijd klaar voor de rondvaart en het programma wordt omgedraaid. We brengen daarom eerst een bezoek aan de slottuin en het slot. Hier is Prins Hendrik, de man van koningin Wilhelmina geboren. Hij heette dan ook Hendrik van Mecklenburg-Schwerin. Het slot is zeker de moeite waard om te bezoeken. Wij krijgen een rondleiding met een Nederlandse gids. Daarna gaan we Schwerin zelf bekijken onder leiding van een Duitse en haar Nederlandse man, zodat ook dit in het Nederlands kan gebeuren. Zij spreekt gebrekkig Nederlands met veel Duitse woorden erdoor en haar man gebruikt ook veel Duitse termen in zijn verhaal. Het wordt een jachtig geheel omdat er niet zo heel veel tijd meer over was. We maken uiteindelijk nog een rondvaart over het meer. Daarna gaan we met zijn allen tanken en rijden door naar het restaurant om te eten. Als we uitgegeten zijn gaan we naar de camping, waar tussen de campers nog gezellig wordt na geborreld. We hebben vandaag 212 km afgelegd.

Dinsdag 14 september:

Het heeft de halve nacht geregend en het regent nog steeds als we wakker worden. Hans komt weer netjes het ontbijtmandje dat Wil heeft klaargemaakt brengen. We krijgen dit keer ook een gekookt eitje bij onze verse broodjes. Dan gaan we onze route vervolgen. Onderweg zien we net als gisteren een hoop meertjes voorbijkomen. Via Jesendorf, Neukloster, Bűtzow, Schwaan en Laage komen we op een gegeven moment op Autobahn 20, die we volgen tot afslag 24. Bijna iedereen heeft hetzelfde idee om op de eerste parkeerplaats een koffiestop te houden. Het is er dan ook gezellig druk. Bij Stralsund komen we over de Rugenbrucke, die 2830 meter lang is. We zijn nu op het eiland Rugen. We komen best veel campers tegen en we groeten hen netjes, door onze hand op te steken. Onder camperaars is dat een gewoonte. We merken echter dat niet iedereen dat hier doet. Misschien zijn ze onze 9 mede camperaars wel tegen gekomen, die dat niet allemaal zullen weten en hebben ze er daarom geen zin meer in. Via een drukke weg komen we bij de afslag naar het golfterrein, waar we een golfclinic zullen meemaken. Eerst krijgen we weer een warme lunch en daarna is het gelukkig droog en gaan we naar buiten. We krijgen les in hard en ver slaan en in het stukje rustig slaan om het balletje in het gat te krijgen. Joop vraagt of er niet een stick met navigatie erop is, maar helaas, die zijn er niet, dus zal hij zelf de goede kant op moeten slaan om het balletje in het gat bij het vlaggetje te krijgen. Het is best moeilijk om dat voor elkaar te krijgen. Na een klein uurtje gaan we in 2 groepen de oefenbaan op en moeten op 2 banen onze kunsten vertonen. In zo weinig mogelijk slagen moeten we de bal in the hole laten verdwijnen. Bij ons eerste potje (140 meter) is Rex het snelst met 6 slagen en Marianne doet er 12 slagen over. Ze roept elke keer enthousiast dat ze heel veel keren heeft “ geslogen” op z’n Zeeuws. Bij onze tweede baan is de afstand 100 meter en ben ik met 5 slagen de beste. Ook dit is een competitiemoment voor de challenge. Hoe de anderen het ervan af hebben gebracht weten we niet precies, dat zien we wel aan het eind van de week. Om 4 uur zijn we klaar en gaan we naar onze campers. Om half 6 moeten we weer binnen zijn voor het eten. We hebben dus even een rustmoment. Voor het eten worden de winnaars van de clinic van de golfbaan door de “president” van de golfbaan bekend gemaakt. Carla is de beste dame met 12 punten en René en Harry stonden met 11 punten gelijk bij de heren. Zij moeten nog verder om de eerste plaats. Met zijn allen gaan we naar buiten, waar ze om beurten mogen slaan. Na 3 x gelijk spel is Harry uiteindelijk de winnaar. Harry krijgt een supergroot (2 liter?) glas bier, die hij met iedereen die bier wil deelt. Verder krijgen zowel Harry als Carla een fles drank van de president. Na het eten rijden we allemaal achter elkaar naar het 40 km verderop liggende Lobbe, waar we op camping Freizeit-Oase Rűgen overnachten. We komen langs mooie wegen met bomen er langs. Op een gegeven moment wordt het wat smaller. Langs de weg staat een bordje met een plaatje van een otter erop en “Otterwechsel” eronder. Ze hebben hier duidelijk last van otters zoals wij van padden (paddentrek). We zien de zee. Onderweg zien we nog een camperplaats in Selling. Wij rijden verder naar Lobbe, waar we op de camping allemaal een ruime plaats krijgen. Iedereen krijgt nog een douchemunt en maakt hier gretig gebruik van. De volgende 2 nachten staan we in Berlijn op een camperplaats, waar geen douche is en we alleen van onze eigen douche in de camper gebruik kunnen maken. Iedereen geniet vanavond van zijn eigen camper en wij gaan vroeg naar bed. Vandaag hebben we 248 km gereden.

Woensdag 15 september:

Het heeft de hele nacht weer geregend, maar het is nu droog. Na het ontbijt, wat we weer heerlijk door Hans in een mandje aangereikt krijgen, zingen we om kwart over 8 voor Jeanne, die vandaag jarig is. De meeste campers vullen water en lozen hun afvaltank, legen de wc en staan klaar om te vertrekken. DW rekt de tijd nog een beetje, omdat het nog moet opklaren voor de foto’s. We vertrekken en rijden naar de laatste parkeerplaats op het eiland. De grond is er best drassig. Gelukkig klaart het weer al een beetje op. Alle campers moeten op een leuke manier op de foto en hier bij de zee is het de beste plaats om dat voor elkaar te krijgen. DW en Bertel zijn gistermiddag op pad geweest om een mooi plekje op te zoeken. Nu rijden we daar met zijn allen naar toe. De campers worden in een kwart cirkel opgesteld en Bertel wil van bovenaf foto’s maken. Hij moet hiervoor bovenop hun camper klimmen, maar deze Hymer heeft geen trap. Omdat wij de enige camper hebben met trap, moet Rex achter hun camper rijden, zodat hij via onze camper bovenop de Hymer komt. Daarna moeten wij weer terug in de cirkel. Er worden foto’s gemaakt dat ieder stel voor zijn eigen camper staat, dat we erin zitten en dat we uit het raam naar buiten hangen. Daarna moeten wij weer langs rijden om te zorgen dat Bertel weer van de camper af kan komen. Dan wordt er nog een groepsfoto voor de campers gemaakt en komt ieder stel apart voor zijn eigen camper op de foto. Daarna moeten we om de beurt langs rijden en wordt er zijaanzicht van de camper gemaakt. Dit alles uiteraard voor de reportage, die in de kck van januari over de camper challenge zal verschijnen. Ook komt het geheel op internet te staan. Nu staat er al dagelijks een interview met een deelnemend paar te lezen. Elke dag wordt er iemand gebeld en een verslagje staat op de kckwebsite. Heel leuk voor alle stemmers om dat te lezen, zodat ze op de hoogte zijn van onze belevenissen. Wij zijn nog niet aan de beurt geweest, maar dat komt nog wel. Na de fotosessie moeten we 10 minuten wachten om DW en Bertel een voorsprong te geven, zodat ze ons onderweg ook kunnen fotograferen. We vertrekken en nemen de zuidelijke weg over het eiland. Een aantal campers gaan bij de eerste Lidl boodschappen doen. Met zijn drieën rijden we verder. Als we afslaan naar Putbus en een stukje kasseien krijgen staan DW en Bertel langs de weg. DW is aan het filmen en Bertel schiet de foto’s. De omgeving langs de weg over het eiland is echt heel erg mooi. We zien onderweg ook nog een doodgereden jong wild zwijntje op de weg liggen. Als we door een dorpje komen, veranderd de weg weer in een oud kasseien weggetje en rammelen we de tent weer uit. We komen na bijna een uurtje weer bij de mooie brug, die gedeeltelijk door de Europese Unie is gefinancierd. Aan de overkant van de brug is net naast de weg een camperplaats bij Caravan Center Danke in Stralsund. We rijden via de snelweg verder naar Berlijn. We moeten de snelste weg nemen, omdat we uiterlijk om kwart over 3 in Berlijn moeten zijn. We gaan om 4 uur namelijk een rondrit met de bus maken. Op een gegeven moment zien we nog een camper aansluiten. Dat zijn Bart en Nelly. Marie en Joop en Rita en Harry reden al achter ons. Er staat een hele harde wind. Na een poosje worden we ingehaald door DW en Bertel, die ons van de zijkant fotografeert. Daarna draaien zij de parkeerplaats op en even later komen ze ons weer achterop. Weer maken ze foto’s. Daarna gaan ze op de linker weghelft schuin voor ons rijden en gaat Bertel uit het raam hangen om foto’s te maken van alle vier de campers, die achter elkaar rijden. Het lijken zo wel stuntmannen, zoals ze daar op minder dan 30 cm van de vangrail rijden. Af en toe moeten ze even naar rechts om een naderende auto voorbij te laten. Nadat ze genoeg foto’s hebben geschoten verwijderen ze zich langzaam op de rechterbaan, totdat ze uit het zicht verdwijnen. Zodra wij op weg 11 zitten pauzeren we even om te eten. Hier zien we de andere drie campers op een gegeven moment langs rijden. Wij gaan ook verder richting Berlijn. Als we langs afslag 11 komen en de bewuste parkeerplaats voorbij gaan waar we zouden stoppen om nog meer foto’s te maken is het al kwart voor 2 geweest en rijden we zoals afgesproken door. Op dat moment komen DW en Bertel net van de parkeerplaats af en voegen voor ons in op de snelweg. De anderen staan dan net op de parkeerplaats en blijken, zoals we later horen DW en Bertel ook gemist te hebben. Die reden namelijk net weg toen zij kwamen. Ook hebben zij hen niet gezien op het kasseienweggetje waar wij wel gefotografeerd zijn. Toen waren zij dus al vertrokken, omdat het te lang duurde. In Berlijn is het heel erg druk en het duurt best lang voordat we op camperplaats Kreuzberg aan de Alexandrinenstrasse aankomen. Het is dan al half 4 en de anderen komen eigenlijk allemaal tegelijk aan. De bus komt tegen 4 uur voorrijden en wij stappen allemaal in. Het blijkt dat de gids niet aanwezig is, omdat er bij een bureau is geboekt waar altijd van alles fout gaat volgens de chauffeur. Hij belt en na 10 minuten kunnen we een gids oppikken op de Gendarmenplatz. Zij heet Lieve en komt uit België. Zij laat ons op het plein even rondkijken, zodat zij even naar een collegaatje kan bellen, die het halverwege over kan nemen. Zij  wist niets van deze rondleiding en heeft om 6 uur een andere tour op het programma staan. We rijden vervolgens door de Friedrichstrasse en unter den Linden naar de Brandenburger Tor. Onderweg zien we een heleboel oude gebouwen en de rivier de Spree. Via het Reichtagsgebouw komen we bij het Holocaustmonument, waar we uitstappen en door een gebouw voor de Brandenburger Tor uitkomen, waar we even rondkijken en dan weer in de bus stappen en onze rondrit vervolgen. We rijden daarna langs het grote stuk muur langs de Spree. Bij de Nederlandse ambassade pikken we onze nieuwe gids op. Zij is Duitse, maar spreekt voortreffelijk Nederlands. We rijden nu langs alle ambassades en bij Checkpoint Charlie mogen we uitstappen en rondkijken. Aan de kinderkopjes kun je precies zien waar de muur heeft gestaan. Verder hangen er allerlei foto’s, die de geschiedenis vertellen. Om 7 uur worden we afgezet bij het Europa center, waar we gaan eten. Iedereen mag van de kaart kiezen. Na het eten gaan we tegen 10 uur met de metro nog naar het Sonyplein, waar een mooi dak op zit, die afwisselend in allerlei kleuren wordt verlicht. Heel mooi om te zien. We gaan wat drinken ter ere van Jeanne’s verjaardag. We krijgen ook nog gebak heeft Wim aan het begin van onze stadstour gezegd. Om 12 uur nemen we de metro terug naar de camperplaats. We hebben vandaag 328 km gereden.

Donderdag 16 september:
Om half 9 halen we ons ontbijt met openbaarvervoerkaartje voor vandaag bij Wil en Hans. Ook staat het gebak van Jeanne’s verjaardag nog voor ons klaar. Dit zetten we in de koelkast voor later en het ontbijt eten we op. Om half 10 gaan we met z’n zessen (Wim en Jeanne, Joop en Marie en wij) stad in. We nemen de metro naar de Alexanderplatz en gaan eerst naar de Fernsehturm. Deze is 368 meter hoog. We gaan met de lift naar de bar, die zich op 203 meter hoog bevind. De lift gaat met een snelheid van 9 meter per seconde omhoog en onze oren gaan dicht zitten. Ik vertel dat ik sinds ik de eerste keer heb gevlogen een ruis in mijn oren heb en Wim en Joop beginnen spontaan “Wat ruist er in het struikgewas” te zingen. Bij de bar genieten we van het uitzicht. Als we alles uitgebreid gezien hebben gaan we richting Maria kirche en drinken eerst koffie. Daarna bekijken we de kerk, die een beetje tegen valt. We lopen verder langs de Berliner Dom, langs de universiteit, over Unter den Linden naar de Brandenburger Tor. Hier gaan we onderdoor en dan linksaf naar het Hologaust monument. Op het plein eten we. Er zit een groep Nederlandse mannen naast ons, die op de fiets zijn gekomen. Op een gegeven moment komt er een man met een hoed op een tweewieler “Stayway” waar je op kunt staan langs. Hij heeft een Nederlandse vlag bij zich en staat bewegingsloos op dat ding. Even later komt een van de Nederlandse mannen, die aan het eind van de straat naar de wc is geweest op hetzelfde ding langs rijden. Daarna volgt een tweede in sneltreinvaart om uit te testen hoe hard dat ding gaat. Joop merkt op dat er rook uit komt, zo hard gaat hij. Even later vertrekken de heren weer op de fiets, een stel fietst op een tandem. Bij het het informatiecentrum zien we dar er een lange rij staat en het minstens een uur wachten is. Dit duurt ons te lang. We pakken een folder en lopen tussen de stenenrijen door. We nemen de metro op de Potsdammerplatz naar de Gedachtniskirche. Deze door de oorlog beschadigde kerk is zeer de moeite waard. We lopen verder via de winkelstraat, waar ik schoenen en laarzen koop naar de Kadewe (Kaufhaus des Westens). Hier kopen we chocolade, waar we onze begeleiders mee willen verrassen op de laatste avond. Ze verzorgen ons namelijk voortreffelijk en als we zelf een camper kopen willen we Willy en Hans er gewoon bij hebben, zodat ons ontbijt is gegarandeerd. Nadat we koffie hebben gedronken wil Joop naar de wc. Hij zegt dat hij een beetje last van zijn rug heeft en samen met Wim gaan ze elkaar ondersteunend al strompelend als kreupele oude mannetjes naar de wc. Ze worden nagekeken door de mensen op het terras. Daarna gaan we weer met de metro naar de camperplaats terug. Hier staan DW, Bertel en Leo met een oude trabant, die ze hebben gehuurd. De grote mannen passen er amper in. DW zit bijna klem achterin en Bertel past maar net onder het dak met het stuur op schoot. Het is echt lachen dat stel tezamen. We eten een broodje in de camper en genieten even van onze rust. Op een gegeven moment klopt Wim aan de deur dat ze ons verwachten voor de borrel. Tussen 2 campers in zitten ze al gezellig bij elkaar als wij komen. We nemen chocola, worst en kaas mee om ons drie-jarig samenzijn te vieren. Nelly en Bart vertellen hoe ze op de roltrap van de metro zijn gerold. Hun portemonnee is uit de rugzak gehaald en daarna weer teruggevonden zonder geld erin. Heel vervelend allemaal. Na een poosje komen de anderen ook en na 11 uur gaan wij naar de camper om te gaan slapen. De hele dag was het droog en lekker weer. Heel anders dan we vanmorgen hadden gedacht toen we met regen wakker werden.

Vrijdag 17 september:

Nadat we onze laatste lunch hebben gekregen van Willy mogen we ons mandje houden. Om kwart voor 9 gaan we met zijn allen tanken. Daarna gaan de drie campers, die de vorige rit niet op de foto zijn geweest nog naar de Branderburger Tor, waar ze alsnog op de foto komen. Wij rijden met Joop en Marie achter ons de route naar Bad Rothenburg, waar we op de camping overnachten. Leo heeft ons vertelt dat we ruim in de tijd zitten en dat we rustig aan kunnen doen. Rond 10 uur bellen Joop en Marie. Joop vraagt wanneer we nu eens stoppen voor de koffie en Marie meldt dat zij net zijn gebeld door de KCK. De volgende parkeerplaats gaan we stoppen voor een koffiestop. Als we echter langs de volgende parkeerplaats rijden regent het pijpenstelen en besluiten we de volgende parkeerplaats te nemen. Even later schijnt inderdaad de zon, maar als we volgende parkeerplaats naderen regent het alweer. We besluiten toch te stoppen. Joop en Marie drinken bij ons in de camper koffie en we babbelen gezellig. Na ongeveer 40 km komen we bij het plaatsje Burg, waar we met moeite een parkeerplaats vinden. Je merkt dat het niet zo makkelijk is om zomaar even 2 campers van een metertje of 7 kwijt te raken. We strekken de benen even en lopen door het plaatsje. Daarna eten we een hapje en rijden weer door. Even later is op de tegengestelde richting een ongeluk gebeurt met een paar vrachtwagens. De ene schijnt geschaard te zijn en die lag dan ook helemaal in stukken. De hele weg was afgesloten en er stond dus ook een file van meer dan 15 km. Het weer is erg wisselvallig. Het ene moment regent het hard en het volgende moment schijnt de zon. Even later komen wij ook nog in een file vanwege wegwerkzaamheden. Deze blijkt achteraf ook een kilometer of 8 lang geweest te zijn. We verliezen hierdoor aardig wat tijd en komen daarom ook pas om 20 over 4 op de camping aan. Iedereen is dan net gearriveerd. We hebben vandaag 431 km gereden. We krijgen wat te drinken en moeten onze laatste proef afleggen. Hierbij moeten we met de camper op een oneffen stuk grond parkeren en deze met blokken recht zetten. Wij zijn als een na laatste aan de beurt. Omdat het stuk grond oploopt hebben we ervoor gekozen om dit vooruit te doen. De camper loopt namelijk op naar achteren toe en dit heft al een stuk oneffenheid op. Verder hebben we afgesproken hoe de blokken onder de wielen moeten, achter iets meer dan voor, zodat het uiteindelijke resultaat heel goed is. Eindelijk hebben we eens een onderdeel bijna gewonnen. Echt lachen trouwens hoe de anderen met verbazing staan te kijken. Het schijnt dat iedereen achteruit is ingeparkeerd en dat scheelt een heel stuk. Ervaring helpt duidelijk. We parkeren onze camper weer in de rij en wachten tot we worden geïnterviewd door DW, die iedereen bij langs gaat. Voor het eten om 8 uur ga ik dan nog even douchen. Onze laatste diner hebben we vanavond op de camping. Tevens wordt dan de uitslag van de challenge bekend gemaakt. We hebben geen idee wie er zal winnen. Een ding weten we zeker, wij zeker niet. Het is echt spannend. We gunnen het iedereen. Voor het eten houdt Dick William (DW) een korte speech over hoe de hele week is verlopen. Iedereen was spontaan en al snel was het een groep, die samen dingen ondernam. Iedere windstreek van Nederland is bijna vertegenwoordigd en verschillende dialecten zijn de hele week te horen geweest. Willy en Hans krijgen een foto van de groep als aandenken en dank voor hun goede zorgen voor ons deze week. Daarna gaan we aan de soep. Dan wordt de uitslag van de challenge bekend gemaakt door Hans. Ook hij en Wil hebben de week zeer positief ervaren. De winnaars van de challenge zijn Eric en Marianne. Wij eindigen met een punt verschil op de tweede plaats. We staan versteld dat we zo hoog eindigen, dat hadden we niet verwacht. Marianne gaat helemaal uit haar dak en slaat gelijk aan het bellen om familie op de hoogte te stellen. Ook Eric is heel enthousiast en zegt in eerste instantie dat de reis, die uiteindelijk 2 weken blijkt te zijn, dan naar Spanje – Portugal zal gaan. Later komt hij hierop terug en zegt dat ze er nog over zullen nadenken. Vooral voor hun kinderen, die 14 en 16 zijn vinden ze het erg gaaf. Iedereen is blij voor hen en feliciteert hun van harte. We eten verder en daarna neemt DW voor de tweede keer het woord. Hij heeft net als van de week goed en slecht nieuws meldt hij. Het goede nieuws is dat hij een mooi certificaat heeft voor de winnaars, het slechte nieuws is dat Bertel en hij vanavond al afscheid van ons gaat nemen. Zij zijn beide bijna nooit thuis en willen daarom elk moment dat ze thuis kunnen zijn ook gebruiken. Het officiële certificaat wordt door Leo uitgereikt, terwijl dat wordt vast gelegd door Bertel voor de KCK. Daarna neemt Wim nog een keer het woord. Hij vraagt Carla naar voren en daar staan ze dan de oudste (64) en de jongste deelnemer (32) van de KVK camper challenge. Hij vertelt op ludieke wijze hoe we hebben genoten van deze week en dat het voor ieder van ons al een prijs is om mee te zijn geweest. Daarna bedankt hij de leiding, Willy, Hans, Leo, DW en Bertel voor alle goede zorgen, die ze voor ons hebben gehad deze week. Ieder krijgt een doos bonbons als dank. De avond wordt laat afgesloten.

Zaterdag 18 september:

Om 8 uur zijn we aangekleed en gaat Rex douchen. De kleren zitten al in de koffer en de wc is al schoongemaakt en geleegd. Na het uitgebreide ontbijt op de camping gaan we allemaal verder met de camper schoonmaken. Daarna worden de vuilwatertanken geleegd op de daarvoor bestemde plaats. Als Eric zijn Dethleffs camper wil starten, doet hij het niet. Hij belt snel naar de net vertrokken Leo om om hulp te vragen. Deze keert direct om en verschijnt na een aantal minuten weer op de camping. Het ligt niet aan de accu, want de spanning op de meter is goed. Leo gaat aan het bellen, maar voor een monteur van de Fiat kan pas maandag gezorgd worden. Na overleg wordt besloten dat Eric en Marianne hun camper kunnen uitruimen en hun spullen bij een ander in de camper kunnen stoppen. Zij rijden met Rene en Carla mee naar de LMC fabriek en de camper kan op de camping blijven staan tot de monteur ernaar gekeken heeft. We rijden in colonne naar Sassenberg en worden ontvangen met koffie. Zowel Hans als Leo houden nog ene korte toespraak en bedanken iedereen voor hun betrokken deelname. Ook het feit dat alle campers weer heel terug zijn is volgens Leo een heugelijk feit. De Hymergroep geeft toch bijna nieuwe campers mee met onervaren rijders. We nemen afscheid van elkaar, ruimen de campers uit en gaan met onze eigen auto’s naar huis. We hebben iedereen zijn emailadres en we zien elkaar vast wel weer op een reünie. Het was een gezellige, volle week. We hebben in totaal 1570 km met de camper gereden. 

Reünie KCK   2011

Vrijdag 9 september 2011:
Vandaag verwachten we iedereen op camping Landgoed Molecaten in Hattem. Wij rijden tegen 12 uur van huis en zijn net na 1 uur aanwezig op de camping. We komen door Hattem en via een smalle weg rijden we naar de camping, die in het bos is gelegen. Als wij aankomen zijn er al 2 stellen aanwezig wordt ons bij de receptie gemeld. Even na ons komen Harry en Rita en als wij naar onze plaatsten willen rijden komen ook Nellie en Bart er aan. Op het veldje gekomen zijn René en Carla en Eric en Marianne al aanwezig. De tent van René en Carla staat al en ze leggen de laatste hand aan de inrichting. Marianne heeft de koffie al klaar. We staan met zijn allen op veld 3 en we hebben allemaal plaatsten naast elkaar. Het is ruim opgezet en het toiletgebouw staat gelijk achter onze plaats. Er zijn nu al met 3 stellen van ons gezelschap, die een camper hebben aangeschaft. Wij waren de eerste, vorig jaar oktober en Nellie en Bart hebben hun Burstner niet zo lang daarna gekocht. Rita en Harrie hebben net voor hun vakantie een Dethleffs gekocht. Als we net zitten komen Willie en Hans en even daarna Joop en Marie ook aan. Joop en Marie melden dat ze onderweg ook een camper hebben gekocht. Dat is nummer 4 al. Wil en Hans hadden vorig jaar al een camper. Nu rijden ook Jeanne en Wim het veld op en het gezelschap is compleet. De flessen wijn komen tevoorschijn en zo wordt het een gezellige drukte onder de luifel van Eric en Marianne met de partytent van René en Carla ervoor is het. Het miezert en op deze manier zitten we toch droog. Er wordt vrolijk vertelt over alle vakanties, die iedereen er alweer op heeft zitten. Om 6 uur gaat iedereen voor zijn eigen eten zorgen en worden de campers her en der bekeken en bewonderd. Als het donker wordt komen Willy en Hans bij ons langs en drinken een kopje koffie mee. Rond half 10 komen Jeanne en Wim terug. Ze zijn met Eric, Marianne, René en Carla net buiten de camping in een restaurantje wezen eten. Ze komen gezellig bij ons de camper bewonderen. een glaasje drinken en bijpraten. Tegen half 11 gaan ze naar hun caravan en dan gaan wij ook naar bed, nadat Rex Tommie even heeft uitgelaten.

Zaterdag 10 september:
Om 9 uur zitten we aan het ontbijt. Joop loopt met zijn mandje naar Willy en Hans, maar krijgt vandaag helaas geen verse broodjes. Tja het viel te proberen, maar helaas hebben we nu niet de luxe van de camper challenge. De spullen en het vlees van de bbq worden tussen half 11 en half 1 gebracht hebben ze gisteren al ge-sms't van A-Z. We bespreken wat we gaan doen deze dag. Om half 1 kunnen degene die willen fietsen mee gaan en als er iemand wat anders wil doen kan dat ook. Er zijn 2 stellen die wel willen fietsen, maar geen fietsen bij zich hebben. Bij de receptie kun je echter fietsen huren. Ook hebben ze daar een wandeltocht en een gps-tocht voor degene die dat zouden willen doen. Tegen half 11 zijn we met zijn allen bezig om ervoor te zorgen dat we vanavond droog kunnen zitten. De partytent van Carla en René wordt verlengt met zeilen van Joop en Harry en zo is er een groot overdekt stuk, waar we met zijn allen droog kunnen vertoeven. Om kwart over 11 Komt de bezorger van A tot Z de barbecue spullen bezorgen en we verdelen het vlees en de sausjes in alle koelkasten, zodat het lekker koel staat. Marianne laat hele leuke sjaals zien, die ze zelf heeft gebreid van speciale wol. Ze legt uit hoe dat moet, maar we snappen er helemaal niks van. Ze zegt: ’’Als we onderweg een garenwinkel zien dan kunnen we wel wol kopen en dan wil ik het wel laten zien. Daarna zitten we met zijn allen aan de koffie. Carla, René, Marianne en Eric zijn naar de receptie om te kijken of ze misschien tandems kunnen huren. Helaas voor hen hebben ze alleen gewone fietsen. Ze komen hier even later op terug fietsen. Bart en Nelly en Willy en Hans besluiten om niet mee te fietsen. We besluiten om half 1 met zijn twaalven te vertrekken en iedereen zorgt ervoor dat ze een boterhammetje hebben gegeten voordat we weg gaan. We rijden de Bos en Polderroute van ontrack van 29 km. Eric en René hebben de route bestudeert en nemen het voortouw. We beginnen bij punt 4 in Hattem en rijden over het bruggetje over het water. We rijden door het polderland. Daarna verder naar Wapenveld. Marianne roept ineens dat er een wolwinkel is. Buiten op het rek ligt ook de wol die nodig is en wij stappen met zijn vieren de winkel binnen. Daar kopen Rita, Carla en ik wol en ik ook nog een paar breinaalden, zodat Marianne kan laten zien hoe het werkt. Ondertussen wordt het donkerder en het lijkt er een beetje op dat we het niet droog zullen houden. Een eindje verderop pakken we een terrasje en daar begint Marianne al te breien. Doordat we zien hoe de structuur van de wol is snappen wij hoe het werkt. Het is gewoon recht breien, alleen moet je net in de goede gaatjes steken. Heel simpel, maar je moet wel opletten dat je de goede gaten neemt. Op de scheepjeswol staat Lana Grossa en ik heb er zelfs een handleiding bij gekregen. Tegenover het café aan de andere kant van de brug staat een plaatsnaambord van Hoorn. Ook hier ligt dus een plaatsje genaamd Hoorn. We krijgen complimenten over Tommie, die zo lief in zijn karretje ligt. Als we weer verder fietsen gaan we de brug over en komen we in het bos. We fietsen nu naar het Noorden en de zon komt er weer bij. Op een gegeven moment komen we weer bij Landgoed Molencate en rijden over een mooi fietspad door het landgoed terug naar de camping. We hebben ondertussen al 27 km gefietst. Als we de fietsen weer naast de camper hebben staan wil Rex nu eerst eens de camper van Bart en Nellie bekijken. Deze ziet er echt mooi uit en zij zijn er dan ook heel erg wijs mee, net als wij met de onze. We schuiven daarna aan bij de anderen en drinken nog wat alvorens wij aan de barbecue beginnen. Er worden nog wat grapjes gemaakt over de tent van Rene en Carla, omdat het net lijkt of er een ladder in hangt. Zou wel makkelijk zijn met regen, dan kunnen ze boven op de zolder slapen en krijgen ze geen natte voeten. We maken  een lange rij met tafels onder het zelfgemaakte afdak en de barbecue wordt aangestoken. Eric en René gaan aan de slag zodra al het vlees en de salades, het stokbrood en de sausjes klaargezet zijn. Het ziet er niet alleen lekker uit, het smaakt ook nog prima. Als we onze buikjes vol hebben gegeten is er nog genoeg over. Tommies neus ruikt al het lekkers en hij begint een beetje te piepen om te melden dat hij er ook nog is. Ook hij geniet een beetje mee van het lekkere vlees. Na het eten zitten nog wat na te tafelen en daarna spoelen we de borden toch even af, omdat het toch een dag (ze komen maandag pas) duurt voordat ze de vuile vaat weer op komen halen. We lopen daarna met Jeanne, Wim, Joop en Marie nog een stukje door het bos. Als we weer terug komen drinken we koffie en rond 9  uur wordt de partytent en het zeil weer afgebroken, zodat alles weer droog onderdak ligt. Het is de hele tijd droog geweest, maar voor hetzelfde geld waren we drijfnat geregend. In Zeeland regent het ondertussen grote hagelstenen melden de kinderen van Eric en Marianne. Het is er echt noodweer. Wij zitten nog wat bij elkaar tot het rond 10 begint te regenen en onweren. Wij trekken ons terug in onze camper. We hebben een leuke gezellige dag achter de rug. Ik mail nog even naar Leo Diepemaat van de Hymergroep dat hij morgen welkom is en werk mijn verhaal bij.

Zondag 11 september:
Als we net in bed liggen begint de onweersbui. Heel wat lichtflitsen passeren het toneel en er komt heel wat regen naar beneden. Het duurt een hele poos voordat het voorbij is. Na een heerlijke nachtrust worden we rond kwart over 8 wakker. Nu schijnt het zonnetje alweer. We staan op en buiten komen we Carla tegen, die vertelt hoe ze ’s nacht in de stromende regen door alle plassen naar het toiletgebouw moest. De ingang van het veld stond blank. We gaan ons douchen en ondertussen spreekt Leo in op mijn voicemail. Ik bel hem terug en hij vraagt hoe laat hij het beste langs kan komen. Ik vertel dat Joop en Marie om 1 uur willen vertrekken en hij meldt dat hij over anderhalf uur bij ons kan zijn. Ik vertel iedereen dat Leo langs komt en er worden enthousiast plannen gemaakt om weer gezellig met zijn allen bij elkaar rond 11 uur koffie te drinken. Bij Nellie en Bart verspreek ik me en zeg dat Leo thuis komt. Nellie moet hier hartelijk om lachen. Rene en Carla zijn al druk bezig om hun tent droog en schoon in te pakken, zodat ze het hele verhaal niet thuis nog eens over moeten doen. Marianne zit ondertussen de volgende sjaal alweer te breien, dit keer voor Carla. De mijne ligt al netjes in onze camper in de kast. Iedereen zit al op het veld in de zon naast de hardwerkende René en Carla naast de drogende buitentent. Om 11 uur is Leo present. Iedereen begroet hem hartelijk en we drinken gezellig met zijn allen koffie. Hij vindt het leuk om al zoveel enthousiaste camperbezitters erbij te hebben. Ook de nieuwe aanwinst van Joop en Marie is een verrassing. Hij vraagt wanneer de rest overstag gaat. Carla merkt op dat de niet camperbezitters lekker uit eten zijn geweest op de vrijdagavond en dat de camperaars dat dus niet meer kunnen. Wim doet er nog een schepje bovenop door te zeggen dat zij niet net als wij op een droge moesten kauwen. De wind steekt op en de tent van Carla en René waait een stuk omhoog. Snel sprint iedereen te hulp en wordt hij op de grond terug geplaatst. Zij leggen hem nu helemaal plat en zorgen dat hij ingepakt wordt, want hij is nu wel droog. Na de koffie worden alle campers even aan Leo getoond. Hij vindt ze allemaal mooi en bewondert ze van binnen en van buiten. Tegen half 1 vertrekt Leo weer, want opa moet de nodige aandacht aan zijn nieuwe kleinkinderen spenderen. Gelijk heeft hij. We nemen afscheid van Marie en Joop, die doorrijden naar Düsseldorf, waar ze een weekje vakantie vieren. We hebben al met zijn allen besloten om volgend jaar bij Wim en Jeanne in Helvoirt te komen voor onze reünie. Iedereen zal het weekend inplannen. Het betrekt weer een beetje en onze Zeeuwen, Marianne en Eric en Carla en René besluiten ook aan hun terugreis te beginnen. We zwaaien iedereen uit. Wim en Rex brengen de barbecuespullen naar de receptie, waar ze morgen worden opgehaald. Ook Willy en Hans vertrekken en nadat ze hebben afgewassen en hun spullen hebben opgeruimd nemen we ook afscheid van Bart en Nellie. Nu zijn we nog met drie stellen over. We eten een hapje en pakken daarna de fiets. We fietsen door Hanzestad Hattem, wat een leuk oud stadje is met een poort en een historisch centrum. Op het plein voor het stadhuis en de Andreaskerk staat een oude pomp. We fietsen verder door de dijkpoort naar de jachthaven, waar een camperplaats is. Over de dijk en verderop de IJsselbrug gaan we verder naar Zwolle. Onderweg begint het wel een beetje te sputteren, maar gelukkig zet de regen niet echt door. Middenin Zwolle zien we de Peperbus, onze lieve vrouwentoren en drinken we koffie, chocomel of iets fris in het centrum. Als we daarna weer buiten komen is het weer droog. We nemen dezelfde weg terug naar Hattem. We hebben dan in totaal weer een km of 15 gefietst. Als we terug komen ruit iedereen zijn laatste spulletjes op en nemen we afscheid van elkaar. Harry en Rita vertrekken als eerste. Daarna Wim en Jeanne en wij sluiten de rij. Het is ondertussen bijna half 5 en het begint nu iets harder te regenen. Onderweg is het afwisselend weer, soms is het droog en soms regent het. Als we thuis komen is het 6 uur en is het droog. We zetten de camper op zijn plaats en pakken de spullen die eruit moeten uit. We hebben een goed gevoel over het weekend. Iedereen was enthousiast en volgens ons tevreden over alles wat we hebben gedaan.

Reünie KCK 2012

Vrijdag 14 september :
Wij hebben vandaag nog gewerkt en gaan direct als ik thuis kom op pad. We hoeven dit jaar niet zo erg ver, want we gaan naar Jeanne in Helvoirt. Helaas is Wim dit jaar overleden en kan hij niet meer bij ons zijn. Toch is Jeanne zo gastvrij om ons met z’n allen te ontvangen op haar erf. Onderweg regent het een beetje. Wij komen als laatste aan. De rest zit al in de gezellige kantine. Na de vlaai starten we om 6 uur met de barbecue. Met vereende krachten gaan René en Eric weer aan de slag. De slager uit Helvoirt heeft ervoor gezorgd dat we ons buikje vol kunnen eten met heerlijk vlees en lekkere salades. We zitten tot laat in de avond bij elkaar en gaan dan allemaal naar onze eigen camper of caravan. Dit jaar hebben René en Carla ook een caravan gekocht en daarom hoeven ze geen tent meer op te zetten. Wil en Hans zijn er dit keer niet bij, want die gaan morgen met de nieuwe groep winnaars van de derde camperchallenge mee naar Duitsland. Ook Leo Diepenmaat is daar van de partij en komt dus niet bij ons op bezoek, zoals vorig jaar. De groep is daarom een beetje kleiner dan vorig jaar.

Zaterdag 15 september:
Het is vandaag een zonnige dag en de verwachting is dat het droog blijft. Jeanne is vandaag jarig en we feliciteren haar. Nadat iedereen ervoor heeft gezorgd dat de fietsen klaar staan gaan we tegen 12 uur op pad naar de Rustende Jager in Biezenmortel, waar onze fietstocht van “eten en fietsen” (rondje duinen) begint.  We starten daar met een kop koffie en een Udenhoutse broeder, wat een soort krentengebakje is. Deze fietstocht voert ons door het natuurgebied “de Loonse en Drunense duinen”. Dit is een uitgestrekt gebied van 35 km², dat ontstaan is in de Middeleeuwen met zandverstuivingen, bossen en heidevelden. We fietsen volgens de route naar de Emma molen in Nieuwkuijk, waar we ons voorgerecht kiezen uit 3 verschillende salades en 2 soorten soep. Het zelfgebakken brood is echt super lekker. We hebben geluk met het weer, de zon schijnt en het is droog, maar op de fiets is het nog een beetje fris in de wind. Toch hadden we bijna allemaal vanmorgen onze driekwart broek aangetrokken en dar is het zeker niet te koud voor. Nadat we ons voorgerecht op hebben  vervolgen we onze weg en rijden midden door Drunen naar de Roestelberg in Kaatsheuvel, waar we ons hoofdgerecht krijgen, wat we een beetje vinden tegenvallen. Er zijn maar 2 keuzes en als je dat niet lust kun je kiezen een salade of een pannenkoek. Daarna komen we langs het pas nieuw geopende uitzichtpunt voor mensen met een beperking, waar we even naar boven gaan om te kijken en daarna rijden we weer verder naar de Rustende Jager, waar we nog ijs als toetje krijgen. Na de laatste 3 kilometer te hebben gefietst, hebben we er uiteindelijk 36 km. opzitten en komen we weer bij Jeanne thuis terug. Tot half 10 zitten we met z’n allen buiten nog na te genieten van de mooie dag,  die we vandaag hebben gehad.

Zondag 16 september:
Na het ontbijt vertrekken we rond half 11 naar Den Bosch, waar we een boottochtje over de Binnendieze gaan maken. Joop en Marie vertrekken naar de Moezel, waar ze nog een weekje vakantie vieren en Bart en Nellie keren huiswaarts. Zij moeten helemaal naar Friesland en hebben dus nog een aardige reis voor de boeg. Met z’n negenen gaan we met 2 auto’s naar Den Bosch, waar we om 11.20 uur bij het bootje aan de Molenstraat moeten zijn om te varen. Net na 11 uur staan we in de Molenstraat, waar we de kaartjes ophalen en wachten tot we met het bootje mee kunnen. In het bootje kunnen 15 personen en een vrijwilliger voert ons door de Binnendieze, onder de huizen door in De Bosch. Dit was vroeger het open riool van Den Bosch. We krijgen te horen hoe dit waternet is ontstaan en hoe het later weer is gerestaureerd. Het is echt een heel leuk en uniek tochtje, dat karakteristiek is voor Den Bosch. Als we na 50 minuten weer in de Molenstraat staan, gaan we op het terrasje voor een bakje koffie met een Bossche Bol van bakker Jan de Groot.  Daarna gaan we weer terug naar de auto’s en rijden binnendoor terug naar Helvoirt terug naar het huis van Jeanne. We halen de stroomkabels binnen en nemen afscheid van elkaar. Volgend jaar zullen we waarschijnlijk onze jaarlijkse reünie houden in Zeeland.  Met dit vooruitzicht rijden we allemaal voldaan huiswaarts.

Reünie KCK 2013

Vrijdag 6 september:
Als we samen met Joop en Marie een broodje hebben gegeten vertrekken we om half 1. Ons doel in Nieuwvliet in Zeeland. Marianne en Eric organiseren de boel dit keer en aangezien zij in Zeeuws Vlaanderen wonen is dat onze bestemming. Het is best wel een eind. Voor ons al 188 km en Joop en Marie hebben er al 200 op zitten als ze bij ons zijn. We vertrekken om half 1 en rijden via België. Als we door de tunnel zijn in Antwerpen wordt het steeds bewolkter. Vanmorgen leek het nog dat we net zo’n warme dag kregen als gisteren, maar nu wordt het steeds donkerder. Het begint te flitsen en de regen barst los. We rijden niet harder dan een kilometertje of 70. Als we weer in Nederland komen is het inmiddels weer droog. We zijn om half 4 op camping Boerenhoeve in Nieuwvliet. Verder is iedereen al aanwezig. Bart en Nellie zijn de enigen die niet komen, omdat ze verhinderd zijn. De anderen zitten al bij René en Carla en Eric en Marianne voor de deur. Ook Wil en Hans zijn dit keer van de partij. We beginnen met koffie en zelfgebakken taart van Marie. We zitten gezellig bij te praten en tegen de avond gaan we BBQ’en. Als we nog gezellig buiten zitten komt de dochter van Marianne en Eric, Marianne’s autootje brengen, zodat we morgen met z’n allen op stap kunnen. Tot laat in de avond zitten we bij elkaar tot iedereen z’n bedje op gaat zoeken.

Zaterdag 7 september:
Als we wakker worden is het nog bewolkt. Al snel begint de zon echter te schijnen. Er staat alleen nog een beetje wind, die het fris doet aanvoelen. We eten een broodje en zitten buiten te genieten van het zonnetje. Om kwart over 11 vertrekken we met 3 auto’s naar Brugge. Via Sluis zijn we al snel in België en voor 12 uur hebben we de auto’s geparkeerd op ring rond Brugge. Daarna lopen we met z’n allen het gezellige Middeleeuwse centrum. We lopen over de pleinen met de mooie oude gebouwen. Het weer is afwisselend bewolkt en zonnig, dus we zijn toch blij dat we onze jackjes bij ons hebben. Het stikt hier van de chocoladewinkeltjes en eentje heet zelfs Roose, net als Eric en Marianne. Ze zijn erg trots op hun nieuwe winkeltje. In heel Brugge stikt het van de kerken. Op de grote markt drinken we koffie op een terrasje. Eric schrikt een beetje van de prijs, omdat hij dacht voor die prijs ook de rondvaart te kunnen betalen, maar helaas dus, daar moet nog geld bij. We lopen daarna door naar het Begijnenhof, waar je in stilte rond kunt wandelen en de kerk kunt bezoeken. Daarna maken we een rondvaart door de Reien, de kanaaltjes die door Brugge stromen en genoemd zijn naar de Reie, de rivier, die vroeger door Brugge stroomde. Daarna lopen we nog verder door de stad en gaan na een poosje weer terug naar de auto’s om weer naar Nieuwvliet terug te rijden. Op de camping gaan we snel aan de drank, want iedereen heeft er reuze dorst van gekregen. We zien dat onze buren zijn vertrokken, dus we hoeven vanavond niet extra zacht te doen. Dat zou ons niet echt gelukt zijn denken we. Als je met zo veel mensen buiten zit, is dat echt wel moeilijk. Om 7 uur eten we in het restaurant op de camping. Het is echt weer lekker en we zitten daarna nog tot na 11 uur buiten bij de campers.

Zondag 8 september:
Als we wakker worden is het droog, maar daarna gaat het regenen. Als we afscheid van Willie en Hans hebben genomen gaan we met z’n elven met de auto’s naar het strand. In Cadzand, waar we uiteindelijk belanden is het droog en dan lopen we over het strand naar de zee. Het water is niet echt koud. Tommie geniet van het strand en rent even rond voordat we ons op het terras van het strandpaviljoen tegoed doen aan een kop koffie of espresso. Daarna gaan we weer terug naar de camping, waar de zon inmiddels steeds harder begint te schijnen. Harrie en Rita vertrekken ook en dan gaan ook Joop en Marie als ze hun broodje op hebben. Wij staan nog even te kletsen, kijken naar de parasailers, die hier van de camping opstijgen en eten daarna een boterhammetje. Dan nemen ook wij afscheid en rijden naar huis. Onderweg blijft het mooi weer en net na 4 uur zijn we weer thuis. We hebben genoten van het gezellige weekend en kijken alweer uit naar volgend jaar als Rita en Harry de organisatie op zich gaan nemen.   

Reünie KCK 2014

Vrijdag 5 september:
Na 10 uur rijden we van huis weg. Het is bijna 2 uur rijden naar Twente, waar we deze keer weer naartoe moeten.  Harry en Rita wonen in Almelo en een eindje verderop net voor de Duitse grens, in het plaatsje Mander hebben zij camping Dal van de Mosbeek gereserveerd. Net na 12 uur zijn we ter plaatse. Er staan al 2 caravans van René en Carla en van Eric en Marianne, en 2 campers van Joop en Marie en die van Harry en Rita. Wij gaan op het plekje in het midden staan. De anderen zijn niet aanwezig,  maar als wij terug komen van het toiletgebouw zijn Joop, Marie, Harry en Rita net terug van een fietstochtje. We eten een broodje en luieren heerlijk in het zonnetje. Na een poosje komen ook Eric, Marianne, René en Carla terug. Zij hebben een aantal gps gadget punten gevonden. Jeanne komt ook op de fiets. Zij heeft haar intrek genomen in het pension 400 meter verderop. Uiteindelijk komen Willy en Hans nog en dan is de groep compleet. Het is behoorlijk zonnig en we zitten met zijn allen onder de luifel en onder de partytent voor de camper van Harry en Rita. De dochter van Harry en Rita komt nog langs met de kinderen, want die hebben een vaste plek op deze camping. Om half 7 wordt de bbq door de "Tukker" gebracht en kunnen Eric en Rene weer, zoals elk jaar, aan de slag. De hele avond blijft het droog en ook de temperatuur blijft aangenaam. Over elven gaan we pas naar bed.

Zaterdag 6 september:
Nadat we wakker zijn geworden gaan we fris gedoucht aan het ontbijt. Om half 11 drinken we koffie en daarna stappen we met zijn allen op de fiets. Harry en Rita hebben een fietstocht uitgezet aan de hand van knooppunten. Via de ANWB app kun je dit heel gemakkelijk doen. We rijden een hele mooie route door het mooie Twente. In oud Ootmarsum maken we een stop en daarna gaan we weer verder. Ook Tommy gaat mee in zijn karretje. Als we bergop moeten is dat wel een stukje zwaarder voor Rex. Uiteindelijk hebben we ongeveer 28 kilometer gefietst. Als we weer op de camping zijn is het net 3 uur geweest. Het blijft droog tot een uur of 5 en daarna begint het te regenen. Dan gaat ieder waar hij wil, hetzij buiten onder de partytent, hetzij lekker even rustig in de eigen camper. Voor 6 uur is het droog.  Dat komt goed uit want om kwart over 6 vertrekken we naar het restaurant waar we vandaag gaan eten. We fietsen ongeveer anderhalve kilometer en komen bij de watermolen van Bels waar we eten. Als we allemaal ons buikje vol hebben, Rita had een heerlijk drie-gangendiner geboekt, fietsen we terug naar de camping, waar we nog gezellig bijeen zitten.      

Zondag 7 september:
Als we wakker worden zijn René en Carla al bezig om vertrek klaar te zijn. We gaan met zijn allen naar Ootmarsum, een mooi kunststadje in de buurt. Rond half 12 staan we op de parkeerplaats in Ootmarsum. Het stadje heeft veel vakwerkhuizen en mooie geveltjes. Verder zijn er veel beelden op straat te vinden. Zo is er bijvoorbeeld een beeld met allemaal mannen in lange regenjassen, die dicht naast elkaar staan. Dit beeld heet "Vloggeln", wat staat voor de mannen, die hand in hand door de straten lopen met Pasen en ondertussen paasliederen zingen. Verder zijn er in Ootmarsum veel galerieën, waar allerlei kunstenaars hun werk tentoon stellen. Zo komen we ook langs de galerie van Annemiek Punt, een bekende glaskunstenares. Zij heeft o.a. een glas-in-loodraam voor de Nieuwe Kerk in Delft gemaakt. Bij het beeld van het meisje dat een ui uit de grond wil trekken, vragen we een man of hij een groepsfoto van ons wil maken. In eerste instantie hoort hij ons helemaal niet, maar als het een tweede keer wordt gevraagd, knikt hij, waarop Eric de opmerking maakt dat hij dan wel een fototoestel moet hebben. De man is echter niet voor een grapje in en loopt een snel verder, zonder ons nog een blik waardig te gunnen. Gelukkig vinden we bij de kerk wel een aardige man, die een aantal plaatjes van ons schiet. We nemen vervolgens plaats op een terrasje even verderop en bestellen koffie met gebak. Als het gebak wordt gebracht is Marianne net druk met haar telefoon en daardoor pakt ze het niet goed aan. Het gevolg is dat ze met haar handen vol slagroom zit en haar appelgebakje nog net op het schoteltje ligt. Ze is er verder zonder kleerscheuren vanaf gekomen en ligt haar vingers erbij af. Het vaatdoekje wat de ober haar komt aanbieden weigert ze en ze gaat haar handen binnen even wassen. Haar gebakje wordt opnieuw van slagroom voorzien en zo heeft ze dubbel slagroom gehad voor de prijs van een. We lopen terug naar de auto's en rond kwart over 1 zijn we weer op de camping terug. Iedereen vertrekt na elkaar. De Zeeuwen moeten wel meer dan 300 kilometer rijden, Parijs ligt dichterbij meldt Eric. Als wij vertrekken zijn alleen Hans en Willy er nog. Rita en Harry, de organisatoren van dit geslaagde weekend blijven nog tot morgen.

Reünie KCK 2015

Vrijdag 11 september 2015:
Dit jaar organiseren Rene en Carla de reünie en gaan we naar Delft. We vertrekken als we de fietsen achterop de camper hebben staan en rijden om ongeveer kwart over 10 van huis. Rex wil over Zoetermeer via de kampeerdump, maar als we daar rond 12 uur zijn blijkt dat maar een klein winkeltje te zijn. Het is vooral een afhaalpunt krijgen we te horen. Nadat we gelucht hebben rijden we naar het centrum en lopen de stad in. Nadat we weer terug zijn rijden we de kortste route naar Delft dat inhoud dat we over heel smalle weggetjes langs het water over Pijnakker uiteindelijk in Delft uitkomen. Iedereen is al aanwezig en we zitten gezellig in de zon op camping Delftse Hout voor de caravans en campers. Rond half 6 starten we met de BBQ. Om 8 uur drinken we na de afwas een kop koffie. De jonge lui gaan nog geo-catchen op de fiets, een paar mensen gaan Flikken Maastricht kijken en de rest zit gezellig buiten te praten. Tegen 10 uur gaat iedereen naar zijn eigen camper, caravan of huisje. Jeanne zit in een van de huisjes, die gelijk tegenover ons staan. Gezellig dichtbij dus.

Zaterdag 12 september:
De weersvoorspelling is niet zo heel goed en het is ook bewolkt als we opstaan. Na het ontbijt halen we de fietsen van de camper, zodat ze klaar staan voor de fietstocht die we gaan maken. Om half 11 vertrekken we. We fietsen de eerste paar kilometer over de smalle weggetjes, die we gisteren met de camper hebben gereden. Daarna volgen we de route die René heeft uitgezet via de fietsknooppunten. We rijden door het mooie zuid Hollandse landschap met de vele kassen en waterrijke gebied. Tommie laten we in de camper, zodat hij lekker kan slapen in zijn mandje. Onderweg bedenken we dat het ook veel fijner fietsen is op deze smalle wegen zonder fietskar achter de fiets. Onderweg vinden René en Eric nog een geo-cache. Als we bijna weer bij de camping zijn gaan we lunchen in Nooddorp bij de molen. Na de koffie met appelgebak of uitsmijters die er worden genuttigd stappen we weer op de fiets, waar een man met een houten fiets staat. Hij heeft die fiets zelf gemaakt vertelt hij en hij is er net mee in Delft geweest, waar hij hem heeft laten zien bij de kramen van de mensen met de oude ambachten die daar momenteel staan. Wij fietsen we door naar de camping' waar de meesten van de groep blijven. Met zijn vijven fietsen we door naar het centrum van Delft, waar een uitgebreide markt is op het mooie marktplein en de andere straten van het gezellige oude centrum. Uiteindelijk nemen we een terrasje, waar we wat drinken. Als het 4 uur is worden de bosjes bloemen tegenover het terrasje erg goedkoop en besluiten wij er 3 mee te nemen. Joop en Marie willen geen bloemen, want die gaan nog een week naar de Moezel, maar voor Jeanne en voor de winnaar voor de bowlingwedstrijd vanavond nemen we een bos paarse bloemen mee. We fietsen terug naar de camping en verstoppen de bloemen achter in de camper in de garage in een emmer met water. Aan het eind van de avond kan de winnaar hem dan in ontvangst nemen. Om kwart voor 6 fietsen we naar het Karrenwiel, waar we gaan bowlen en steengrillen. We hebben 2 banen tot onze beschikking en we gooien naar harte lust. Marianne is de ster van de avond, zij wint het van iedereen. Na het bowlen gaan we steengrillen. We beginnen met stokbrood en daarna inktvis en Quiche. Dan mogen we kiezen uit 3 verschillende soepen. Daarna worden de steengrillen aangestoken en komt het vlees en de frietjes op tafel. Bij het buffet kun je sausjes en salades opscheppen en ook kun je verder je vis bestellen die daar wordt gebakken. Tot slot mogen we naar het dessertbuffet en dan komt de snoepkar nog langs. We hebben heerlijk gegeten. Uiteindelijk krijgen we van Carla allemaal nog een presentje uit de streek. Als we terug op de camping zijn deel ik de bloemen uit en verras ook Carla met een bosje voor de goede organisatie. We hebben een heerlijke droge dag achter de rug. Bij Joop en Marie in de camper sluiten we met Jeanne samen de avond.

Zondag 13 september:
We staan op, douchen en ontbijten. Daarna maken we onze camper al startklaar zodat we straks alleen de fietsen er nog op hoeven te zetten en kunnen vertrekken. Ook nu is het weer mooi weer. Om half 11 fietsen we Delft in, waar we nog een boottochtje gaan maken. We varen even later door de grachten van Delft en horen dat zonder deze grachten er geen Delft zou zijn, omdat de grond dan te drassig zou zijn. Door het water te reguleren is het wel mogelijk om huizen te bouwen. In Delft was het vroeger net als in Brugge zo dat je belasting betaalde naar aantal ramen dat je in dit geval in de voorgevel van je huis hebt. Een huis had een dichtgemetseld raam, omdat er dan minder belasting hoefde te worden betaald en er was ook een huis zonder voordeur aan de straatkant, zodat de daar aanwezige ramen niet voor belasting telden. In 1536 woedde er in Delft een grote stadsbrand, waardoor het merendeel van de toenmalige houten huizen is afgebrand. De brand is waarschijnlijk door blikseminslag in de grote kerk ontstaan. Daarna is de stad grotendeels met stenen huizen herbouwd en tussen elke 5 huizen werd een brandgang gemaakt, zodat wanneer er brand zou zijn, deze niet makkelijk zou overslaan op de andere huizen. Er werd vroeger boter gemaakt in Delft en deze werd koel bewaard onder de hele brede Boterbrug. Johannes Vermeer die in Delft is geboren en dood gegaan heeft aan een van de grachten gewoond. Willem van Oranje, die op de Prinsenhof in Delft door Balthasar Gerard is vermoord, heeft ook langs de gracht de Technische Universiteit opgericht. Deze wordt nu niet meer als zodanig gebruikt, omdat het aantal studenten er niet meer in past. Ook de gevangenis is langs het water met als enige ingang een kleine groene deur aan het water. Anthoni van Leeuwenhoek was heel veelzijdig en zat ook in de textiel. Om alle draden van stoffen te kunnen tellen heeft hij uiteindelijk de microscoop uitgevonden. We varen langs de oude kerk, die behoorlijk scheef staat. Deze scheefheid is tijdens de bouw al op optische wijze verdoezeld. Zo zijn er twee van de vier torentjes hoger, is de leeuw aan de ene kant van het wapen grote en zijn de versierselen aan de ene kant van de klok langer dan aan de andere kant. Gisteren had ik al het gevoel dat de toren behoorlijk scheef stond, maar de anderen zeiden dat dat gezichtsbedrog was. Vandaag is het de tweede open monumentendag en staan er weer mensen in oude klederdracht voor een aantal gebouwen in de stad. Ook de oude ambachtenmarkt was gisteren ter ere van de monumentendagen. Na bijna 50 minuten varen gaan wij weer aan wal en fietsen naar de camping terug. Ook vandaag is het weer behoorlijk druk met nieuwe gasten op de camping. Veel Engelsen schijnen Delft een bezoekje te brengen als ze aankomen in Nederland. Delft is dat bezoek zeker waard met de mooie oude gebouwen die hier zijn. Onze groep zorgt ervoor dat de fietsen weer p de campers en caravans komen te staan en op Harrie en Rita na vertrekken we allemaal. Wij gaan samen met Jeanne nog een kopje koffie drinken voordat we naar huis rijden. We hebben een mooi, droog en gezellig weekend achter de rug.

Reünie KCK 2016

Vrijdag 9 september 2016:
Wij vertrekken vandaag voor onze jaarlijkse reünie. Dit jaar gaan we naar Drenthe, omdat Joop en Marie uit Groningen het hebben georganiseerd. Joop en Marie waren woensdag al ter plaatse en op Willie en Hans na is verder iedereen gisteren al gekomen. Helaas moesten wij nog werken en zijn we pas vandaag in staat om aan te sluiten. Vanaf 11 uur kunnen we al terecht op camping de Bronzen Emmer in  Meppen. Volgens de routeplanner is het ongeveer 185 km rijden. We vertrekken niet te laat en rijden over de snelweg naar het noorden, zodat we op tijd aankomen. De naam de Bronzen emmer is gekozen, omdat vroeger in het Bronzen tijdperk op de Es in Meppen een emmer is gevonden. Meppen is een klein dorpje met ongeveer 400 inwoners en ligt in de gemeente Coevorden. De zon schijnt en het belooft een mooi weekend te worden. Als we voor 12 uur bij de camping komen zijn Willy en Hans net een kwartier aanwezig. De rest is allemaal vertrokken. We zetten de camper neer, drinken een kopje koffie bij Willy en Hans en gaan daarna een broodje eten. We halen de fietsen van de camper en fietsen door Meppen, wat een leuk klein dorp is met mooie boerderijtjes. De winkels zijn ongeveer 3 kilometer verderop in Aalden. We bekijken alle winkels, halen nog een boodschapje bij de Coop en Rex koopt nog een leuke blouse bij een kledingwinkel. Daarna eten we een ijsje bij de bakker en dan fietsen we weer naar de camping terug. De anderen zijn inmiddels alweer terug gekomen en we worden hartelijk begroet. Om half 6 komt de slager met de bbq en het vlees en daarna zitten we ruim 3 uur te bbq-en. Daarna ruimen we op en zitten we nog bij elkaar. Tegen 10 uur gaan we naar binnen. Wij zitten nog tot 12 uur bij Joop en Marie in de camper.

Zaterdag 10 september:
Nadat we zijn opgestaan en Rex heeft gedoucht, ontbijten we. Daarna ga ik een half uurtje zwemmen in het zwembad. Dit zwembad is op de camping en is behoorlijk groot. Om kwart voor 11 staan we allemaal klaar voor de fietstocht. We rijden door Meppen en drinken koffie bij 't Hoes van Hol-An, heel gezellig restaurant in Aalden. Het is vandaag nog warmer  dan gisteren en we fietsen al snel in ons hemdje, omdat een vestje aan te warm is. We fietsen vervolgens door naar Orvelte. Sascha loopt elke keer een heel stuk aan de springer mee en als ze moe wordt zetten we haar in de fietskar. Nadat we geluncht hebben fietsen we weer door naar Westerbork. Ook daar maken we een stop. Via Gardinge en Balinge komen we uiteindelijk weer terug in Meppen. We hebben in totaal 32 km gefietst en Sascha heeft daar een aardig stuk van gelopen. We hebben veel gezien en lekker gefietst. Rond 4 uur zijn we weer terug op de camping. Iedereen gaat zijn gang, er gaan een paar gezellig bij elkaar zitten, René, Carla en Eric en Marianne ruimen de partytent en de luifels al op en een aantal zoeken de rust op. Om kwart voor 6 gaan we naar Aalden, waar we gaan eten in het wapen van Aelden. Joop en Marie hebben een familiediner besteld en dan heb je een driegangendiner met meerdere keuzemogelijkheden. Alle vleessoorten werden op tafel gezet in kleine schaaltjes en zo heeft iedereen de mogelijkheid om dat te nemen wat hij zelf wilde. Je kon dus alles proberen. Als toetje krijgen we pudding en ijs. Daarna zijn we weer naar de camping gefietst, waar we nog lekker buiten zitten tot we naar bed gaan.

Zondag 11 september:
Vandaag is het alweer de laatste dag van onze reünie. Bij de camping is een ontbijt besteld en zo sluiten we het weekend met z'n allen af. Daarna wordt nog een groepsfoto gemaakt en gaan we terug naar ons veldje. Eric, Marianne en Carla en René moeten best een heel stuk rijden en zij vertrekken dan ook gelijk. Jeanne gaat langs familie in Dronten en ook zij vertrekt nadat ze haar spullen in de auto heeft gepakt. Terwijl Hans en Willy nog druk bezig zijn nemen we afscheid en dan fietsen we met z'n zessen naar Aalden, omdat daar nog braderie is. We drinken nog koffie bij de Aeldense hof en daarna fietsen we weer terug naar de camping. Vandaag is het niet meer zo zonnig en af en toe miezert het een beetje. Als we terug zijn zet iedereen z'n fietsen op de camper en dan rijden Joop en Marie en Harrie en Rita als eersten weg. Wij lozen de taken nog even en daarna rijden ook wij rond half 2 naar huis. Onderweg hebben we twee keer last van file en we zijn uiteindelijk rond 4 uur thuis. We hebben echt genoten van het weekend. Joop en Marie hadden alles goed geregeld en ook het weer was super. Volgend jaar zijn wij weer aan de beurt met organiseren. De anderen laten zich verrassen.

Reünie KCK 2017

Vrijdag 8 september 2017:
We vertrekken van huis en zijn rond half 12 in Schaijk. We spelen bijna een thuiswedstrijd, want we hoeven maar weinig kilometers. Dit komt omdat wij de reünie dit jaar weer organiseren. Van alle kanten uit Nederland komt iedereen vandaag weer bij elkaar. Joop en Marie zijn donderdag al aangekomen vanuit Groningen. De anderen komen allemaal vandaag. Helaas is het vandaag heel erg regenachtig. Gelukkig hebben we gekozen voor camping Hartje Groen, waar een we de BBQ van vanavond kunnen houden onder de van tentdoek opgezette overkapping. We hoeven ook geen stoelen mee te nemen, want er staan picknicktafels met banken eraan onder. We begroeten Joop en Marie en niet lang na ons komen ook Carla en René aan met hun caravan. We eten een boterham in onze camper en daarna komen ook Harry en Rita aan. We gaan vervolgens in de huiskamer zitten, die ook op de camping is. We boffen hier erg mee, omdat we hier droog zitten. We zetten koffie en de kachel wordt aangemaakt en nu wordt het ook nog lekker warm. Ondertussen komen ook Wil en Hans aan. Zij gaan voor ons staan. Na een poos komen Jeanne en Ad met de caravan van Jeanne. De camper, die Ad heeft gekocht staat nog niet op Nederlands kenteken, dus daar konden ze nog niet mee op stap. Even later komen ook Marianne en Eric en dan is de groep compleet. Net na 5 uur worden de spullen van de BBQ bezorgd en daarna kunnen we aan de slag. Alles wordt klaargezet en open gemaakt. Iedereen is buiten en het eerste vlees komt van de BBQ. Eric en René doen weer goed hun best en iedereen zit lekker te eten. De keurslager uit Schaijk heeft goed vlees geleverd en we eten ons buikje vol. Daarna ruimen we de rommel op en gaan weer met z'n allen in de huiskamer zitten, waar we het spel spelen wat Marianne heeft. Het is een Zeeuwse variatie van Ik hou van Holland. Rond 11 uur gaat iedereen naar bed.

Zaterdag 9 september:
Het heeft bijna de hele avond geregend. Om 10 uur heeft iedereen ontbeten en staat iedereen klaar voor de fietstocht. Zoals accuweather had voorspeld is het inderdaad droog. We vertrekken nadat ook Marianne en Eric een fiets hebben gehuurd op de camping. Alle anderen hebben eigen fietsen bij zich. Marianne en Eric hebben ook hun caravan dit jaar niet bij zich. Zij overnachten in een van de trekkershutten. We hebben een fietstocht gepland van bijna 30 km. We rijden eerst via Schaijk langs Herperduin richting Berghem. Net nadat we Herperduin hebben gepasseerd krijgt Eric een lekke band. Er zat een stuk glas in zijn band. Na een beetje gedoe wordt de band uiteindelijk geplakt. Het oppompen is even lastig, omdat we alleen maar kleine pompjes bij ons hebben en het om een hele dikke band gaat. Even verderop komen we langs Bike adventure, waar Eric zijn band even goed laat oppompen. Even later komen we langs de ijsboerderij, waar we buiten koffie drinken. We krijgen er een klein bakje met ijs en slagroom bij. Dat smaakt heerlijk. Daarna fietsen we weer verder naar Ravenstein. Terwijl we Ravenstein binnen fietsen begint het opeens heel erg hard te gieten. We worden nog net een beetje nat, voordat we bij de herberg naar binnen gaan. Terwijl het hard regent genieten wij daar van onze lunch. Als we klaar zijn, is het al een poosje droog. We spreken af dat we om kwart over 2 weer bij de fietsen zijn om weer verder te gaan. Het is open monumentendag en er zijn verschillende gebouwen opengesteld. Wij lopen met een groepje via de garnizoenskerk naar het leerlooiershuisje. Vandaaruit lopen we verder naar de molen, die een aantal van ons gaan beklimmen. Er is brood en bier te koop wat in de molen is geproduceerd. Als we weer bij de fietsen komen gaan we weer verder. Via Huisseling komen we in Overangel, waar we een stukje dijk nemen. Daarna rijden we via Reek weer terug naar de camping. De route is afwisselend en daarom leuk om te fietsen. Het is verder de hele tijd droog gebleven en nadat we voor de trekkershut bij Eric en Marianne zitten gaat het even druppelen. Het zet echter niet door en weer hebben we geluk met het weer. We spelen nog een potje jeux de boules, met 2 tegen 2 spelers. Leuk om te doen, wij kenden de spelregels nog niet en die hebben we nu ook geleerd. Om kwart over 6 fietsen we naar Restaurant Nieuw Schaijk, waar we gaan eten. Ook hier is alles weer erg goed en iedereen heeft lekker gegeten. Ondertussen valt er buiten nog een plensbui en als we weer naar de camping fietsen is het gelukkig weer droog.

Zondag 10 september:
Iedereen ontbijt zelf en om 10 uur drinken we gezamenlijk koffie in de huiskamer. De zon schijnt vandaag, maar het gras is nog erg nat van de dauw. Joop en Marie gaan vandaag door naar de Moezel en Harry en Rita gaan door naar Spanje. De anderen moeten weer naar huis. We maken nog een groepsfoto voor het gebouwtje voordat de eersten vertrekken. Nadat ook Wil en Hans en Jeanne en Ad zijn vertrokken is het al 12 uur geweest. Samen met Eric, Marianne, Rene en Carla lunchen we in de Boshut, voor op de camping. Daarna vertrekken zij en gaan wij nog even lozen en daarna gaan ook wij naar huis. Rond half 2 zijn we thuis.

Reünie KCK 2018

Vrijdag 7 september 2018:
We rijden ron 10 uur van huis en zijn tegen 11 uur in Esbeek op camping De Spaendershorst net onder Tilburg. Willy en Hans zijn gisteren al gekomen en wij gaan er naast staan. Dan staan we lekker in het zonnetje. Even daarna komen Ad en Jeanne. We drinken bij ons voor de camper koffie in de zon. Rene en Carla komen ook met de caravan en dan komen Rita en Harry. We eten ondertussen een broodje en dan arriveren ook Joop en Marie. Als laatste aan het eind van de middag komen Eric en Marianne, want Eric heeft nog tot 12 uur gewerkt. Nu is de hele club compleet. Ad en Jeanne hebben een grote partytent meegenomen, zodat we vanavond beschut kunnen BBQ-en. Die wordt opgezet en in het midden van het veld neergezet. De slager brengt rond half 5 het vlees en de verdere attributen en tegen half 6 zit iedereen gezellig in de partytent en gaan onze koks aan de slag. Ook dit keer genieten we weer van een heerlijke maaltijd. Daarna wordt het al frisser en trekt iedereen zich in zijn eigen camper of caravan terug. Ad en Jeanne komen nog even bij ons buurten.

Zaterdag 8 september:
Als we wakker worden douchen en ontbijten we. Daarna vertrekken we om 10 uur op de fiets. Jeanne en Ad hebben een mooie fietstocht uitgezet en het weer is ook lekker. We drinken onderweg koffie in Poppel en daarna fietsen we door naar de Bockenreijder waar we lunchen. We fietsen vervolgens verder langs de uitkijktoren en dan weer terug naar Esbeek. We hebben ongeveer 35 km gefietst.  We zitten daarna gezellig op het veldje en vanavond eten we in Esbeek in restaurant Schuttershof. We moeten daar vroeg zijn, want er komt een grote groep jongeren die een ontrekfeest vieren. We hebben die groep vanmiddag ook al gezien, toen ze met de huifkarren bij de Bockenreijder waren. Tijdens de maaltijd vertelt Marianne dat zij na deze reünie afhaken. Ook Carla en Rene gaan volgend jaar niet meer mee. Ze hebben het altijd gezellig gevonden, maar nu wordt het even te druk in die tijd en moeten ze keuzes maken. We vinden het allemaal jammer, maar het is niet anders. Na onze maaltijd fietsen we weer naar de camping terug en iedereen rust uit in zijn eigen camper/ caravan.

Zondag 9 september:
Nadat we met z'n allen koffie hebben gedronken gaan de eerste mensen al weer weg. Carla en Rene gaan als eerste en niet lang daarna vertrekken ook Joop en Marie, die weer door gaan naar de Moezel. Wij gaan zoals altijd bijna als laatste weg. Het was weer een gezellig weekend, waarop we gezellig bij hebben gekletst met iedereen.

Reünie KCK 2019

Vrijdag 30 augustus 2019:
We vertrekken in de ochtend  naar Delden. Rita heeft de reünie dit jaar georganiseerd. De groep is een stuk kleiner,  omdat Marianne en Eric en René en Carla vorig jaar hebben aangegeven dat ze af wilden haken en Harry begin dit jaar is overleden. We zijn daarom met z’n negenen. We zijn veel te vroeg en bezoeken daarom eerst het mooie stadje Delden. Vanaf 2 uur kunnen we pas op de camping terecht. Als we rond 3 uur aankomen op de camping zijn de anderen er allemaal al. Wij zetten de camper op de plaats en sluiten aan. We worden door Rita verwelkomd met thee met zelfgebakken cake. Het zonnetje schijnt lekker en het is weer als vanouds gezellig. Camping mooi Delden is een mooie kleine camping, direct tegen Delden aan. We staan op een veldje in een hoekje allemaal naast elkaar. Dat is mooi geregeld zo. Om een uur of 6 komt de catering van een grillrestaurant met een heerlijke maaltijd, waar we ons allemaal van smullen. Daarna blijven we nog heerlijk buiten zitten tot we tegen 11 uur naar bed gaan. Het weer is heerlijk en morgen wordt het helemaal warm.

Zaterdag 31 augustus:
Vandaag wordt het een warme dag van rond de 29 graden. Na het ontbijt haal ik een muntje bij de receptie om te gaan zwemmen in het naastgelegen zwembad. Ik heb pech, want het zwembad gaat pas om 11 uur open. Net na half 11 vertrekken we voor onze gebruikelijke fietstocht. We fietsen door de bossen, wat behoorlijk scheelt in temperatuur. De zon schijnt fel en als we door Delden fiets eis het al 27 graden. Onderweg lunchen we net voorbij kasteel Twikkel. Daarna komen we langs een watermolen “de Noordmolen”. Het fietsen naar Hengelo is over een onbeschutte weg en dat is toch wel behoorlijk warm. Gelukkig maakt de wind een stuk goed. Op het drukke terrasje in Hengelo drinken we een drankje. Het centrum van Hengelo is wel een stuk veranderd sinds dat ik daar op de Pedagogische academie heb gezeten. Waar vroeger auto's reden zitten we nu op het terras. Als we uitgedronken zijn, fietsen we door naar de camping. Als ik klaar ben om te gaan zwemmen gaat het zwembad net dicht. Ik trek nog even een baantje heen en terug en loop weer terug naar de camping.  Tegen 6 uur fietsen we met z’n allen naar het centrum van Delden,  waar we dineren op het terras van restaurant de Sevenster. Nadat we het diner af hebben gesloten met een heerlijke coupe ambachtelijk ijs, fietsen we weer terug naar de camping  Onderweg zien we het al weerlichten. Er is onweer op komst. Als we aan de koffie zitten onder de luifel bij Rita begint het te waaien en het begint iets meer te weerlichten. Ook regent het een poosje. Gelukkig duurt het allemaal niet lang en valt ook de heftigheid mee. Na 11 uur gaan we naar bed.

Zondag 1 sept:
Het weer is omgeslagen. Vandaag wordt het rond de 20 graden. Van zwemmen komt vandaag niks meer, want we drinken rond een uur of half 11 koffie. Om 12 uur moeten we onze plek verlaten hebben en wij rijden dan nog even langs de houtzagerij. Daarna lunchen we en rijden naar huis. Het was weer een reuze gezellig weekend.

Reünie KCK 2020

Helaas geen reünie dit jaar i.v.m. het corona virus.

Reünie KCK 2021

Vrijdag 27 augustus:

We rijden weg als Rex thuis is gekomen van zijn werk. We gaan helemaal naar Drenthe. Joop en Marie hebben camping het Noorderveld in Wapse besproken. Zelf staan ze er al sinds zaterdag en Rita is zondag gekomen. Ze hebben de hele week al heerlijk weer gehad en veel gefietst. Vandaag komen Jeanne en Ad. Die waren echter al in Drenthe in Borger. Hans en Willie komen niet dit jaar, omdat ze een rondreis door Polen maken op dit moment. We zijn dus met zeven personen. Als wij rond 4 uur aankomen zijn de anderen al ter plaatse. Het weer is niet echt heel erg mooi. We zitten bij Joop en Marie onder de luifel. Dat past precies met het aantal mensen waar we mee zijn. Rita en Joop halen het eten op en we krijgen een heerlijke maaltijd voorgeschoteld. Het blijft nu gelukkig droog en we laten het ons smaken.

Zaterdag 28 augustus:

Nadat iedereen zelf heeft ontbeten gaan we om 10 uur beginnen met de fietstocht. We zitten in een supermooie omgeving en vanuit Wapse fietsen we door de bossen naar Diever. We hebben geluk vandaag want het is nu droog. Hopelijk blijft het geluk met ons. In Diever drinken we op het terras een lekker bakje koffie met een heerlijke aardbeipunt erbij. Alleen Rex heeft een chocoladegebakje. Nadat we hebben afgerekend begeven we ons naar het naastgelegen Oer museum. Joop blijft buiten met Sascha, want honden mogen niet naar binnen. Wij bekijken alle informatie en staan na een klein uurtje weer buiten. We hebben veel gezien en gelezen over Drenthe in de oertijd. Daarna pakken we de fiets en fietsen weer verder. Na ongeveer een half uur komen we bij ons lunchadres. Hier zitten we binnen en het is er gezellig druk. Nadat iedereen uitgegeten is fietsen we weer verder door het mooie landschap. Even later stoppen we bij een mooi plekje waar bijzondere runderen in het water staan. We maken wat foto's en zien even verderop ook nog 2 ooievaars. Daarna maken we nog een mooie ronde en genieten van de heidevelden. Het waait behoorlijk, maar het blijft nog steeds droog. We komen weer langs het onderduikhol en de meesten nemen binnen even een kijkje. Wij blijven even buiten, want weer zijn honden verboden. Vanaf daar is het nog maar een klein stukje naar de camping. Wij brengen nog even een bezoekje aan 2 caches en komen iets later op de camping terug. Joop en Marie zijn dan al druk in de weer om alles droog binnen te krijgen.  We drinken nog een kopje thee of koffie met boterkoek bij ons voor de camper. Tegen 6 uur lopen we naar het restaurant vooraan de weg van de camping, waar we heerlijk eten. Nadat we weer terug zijn gelopen gaat iedereen naar zijn eigen camper of caravan.

Zondag 29 augustus:

Vandaag regent het. We hebben gisteren echt geluk gehad met fietsen. Ad en Jeanne vertrekken als eerste. We drinken nog koffie met boterkoek bij Rita en daarna vertrekken Joop en Marie ook. Wij blijven nog even tot de kinderen van Rita er zijn om haar op te halen met de caravan. Daarna nemen wij afscheid en rijden ook naar huis. Onderweg eten we nog een broodje. We hebben een leuk en gezellig weekend achter de rug.

Reünie KCK 2022

Tja wat kan er niet allemaal mis gaan voordat de reünie ook maar begonnen is.

Mei: Rita meldt dat haar kinderen de caravan verkopen en dat ze daar dus geen gebruik meer van kan maken en ze vindt de afstand wel erg ver voor alleen een weekend. Ze gaat dus dit jaar niet mee.

Juni:  Ad zijn knie is dusdanig versleten dat hij nog voor de zomer een nieuwe knie krijgt. Hij kan dan de eerste weken geen auto rijden en zeker niet fietsen. Ze kijken hoe het t.z.t. gaat en of ze dan langs gaan komen, omdat ze op een steenworpafstand wonen van de camping. De zus van Jeanne viert echter op zaterdag van de reünie haar 50 jarige bruiloft, dus dan hebben ze een feestje, Dus als ze komen dan is dat op vrijdag en zondag.

Augustus: Hans meldt net als wij weer thuis zijn van vakantie dat hij een longontsteking heeft en ook nog menig onderzoek op de rit heeft staan. Samen met Willy haakt ook hij af.

Augustus: Jeanne komt vrijdag alleen, omdat het herstel van Ad maar traag verloopt. Ze sluit dan rond een uur of 3 aan en eet dan in ieder geval mee.

Augustus: Joop appt dat we niet kunnen fietsen zaterdag. Zij staan al vanaf vorige zaterdag op de camping en hebben al heel wat af gefietst. Echter: Marie heeft een behoorlijke slinger in aar achterwiel. Tja, een beetje rustiger fietsen in het vervolg Marie! Dat wordt dus wandelen zaterdag. Ach, de Bedafse bergen liggen om de hoek en die zijn reuze mooi!

"De Reünie"

Vrijdag 26 augustus 2022: Wij rijden rond 1 uur richting Uden. Om half 2 zitten we bij de campinghoudster aan de koffie. Joop en Marie staan hier al een week en ze hebben actief gefietst in de mooie bossen van de Maashorst. Wij komen naast hen te staan en dat was het dan. Jeanne komt vanmiddag ook en eet met ons mee. Marie geeft ons ook direct koffie en ik heb zelfgebakken cake bij me.  Jeanne hoeft ook niet zo ver, vanuit Schijndel naar Uden en ze is er tegen 3 uur.

We staan op een mooi rustig veldje achteraan op de mini-camping. De camping ligt direct bij Uden. en de Maashorst. De Maashorst is een groot natuurgebied, waar ook wilde paarden en Oerossen lopen. Joop en Marie hebben al heel wat afgefietst de afgelopen week. Gisteren hoorde Joop dat de fiets van Marie een raar geluid maakte. Er blijkt een hele slag in haar wiel te zitten. Hoe het komt weet ze echter niet. Na de koffie zitten we gezellig te kletsen.  Met Ad gaat het nog niet zoals het moet vertelt Jeanne, daarom is hij er nu ook niet bij. We vinden het erg leuk dat Jeanne toch langs is gekomen, want het groepje is nu wel heel erg klein. Een reünie is wel een erg groot woord voor deze kleine bijeenkomst. Om 5 uur gaan Jeanne en ik samen het eten halen bij Sirtaki, de Griek  in Uden. Daarna zitten we in de praatstal en eten van het lekkere eten. Na de afwas, een ijsje nog een kop koffie vertrekt Jeanne weer naar huis.

Zaterdag 27 augustus: 

Vandaag gaan we wandelen naar de Bedafse Bergen. We drinken eerst koffie en lopen dan richting Bedaf en dan rechtsaf. Na restaurant de Pier lopen we de bossen in. De Bedafse Bergen is een grote zandverstuiving bij Bedaf. Het is dit weekend gelukkig niet meer zo warm als de dagen hiervoor. We genieten van de aangename temperatuur. Op de terugweg eten we pannenkoeken bij "de Pier". Die smaken echt heerlijk. Als we weer terug zijn op de camping gaan Joop en Marie alvast een heleboel inpakken voor hun reis naar de Moezel. Wij pakken de fiets en fietsen richting Uden en dan door de bossen terug. We hebben 10 km gefietst als we weer terug zijn. Daarna drinken we koffie en thee en om kwart over 5 lopen we naar restaurant Duco even verderop. Wij eten daar op het terras. Het weer is super lekker en Sascha mag niet naar binnen.  Weer eten we ijs na bij de camper.

Zondag 28 augustus:

Joop en Marie ruimen de boel verder op en zijn startklaar. Ze drinken nog ene kop koffie bij ons en vertrekken daarna naar Saarburg. Wij blijven nog een poosje. We vertrekken om kwart over 11. Ik was nog even de laatste dingetjes af en dan gaan we naar Uden centrum. Het is vandaag koopzondag en anders zijn we wel erg vroeg weer thuis. We parkeren op de markt. We zijn al een poos niet in Uden geweest en het is er erg veranderd. We lunchen voordat we de stad in lopen. Er blijken allemaal oldtimers in het centrum aanwezig te zijn en het is er een gezellige drukte. We winkelen daarna nog en rijden daarna terug naar huis. Ondanks dat er weinig mensen waren was het een gezellig weekend.  

Reünie KCK 2023

Vrijdag  25 augustus: 

We rijden rond 1 uur van huis. Om 2 uur zijn we bij Els in Bergeijk, waar we hout afleveren. Het begint te regenen en we drinken nog koffie, voordat we verder gaan naar De Kleine Witrijt. Jeanne en Ad waren al op woensdag gekomen en Joop en Marie waren vandaag rond half 2 gearriveerd. Ze hebben ruim 4 uur over de rit gedaan en veel file gehad. Ook wij hebben onderweg in de file gestaan. We zetten de camper op de plek en krijgen koffie en thee. 

Het begint weer te regenen, maar we zitten droog onder de luifel. Om 6 uur gaan we eten bij Nonsense aan de andere kant van de weg. Het blijft een lekkere temperatuur en we zitten nog buiten tot bijna10 uur buiten.

Zaterdag 26 augustus:

Na het ontbijt gaan we betalen en daarna gaan we fietsen.  We rijden lekker door de bossen. Net na 11 uur drinken we koffie en cappuccino met gebak bij Herberg " In Het Wilde Zwijn".

We fietsen weer verder. Tegen 1 uur stoppen we bij abdij " De Postel". We lopen daar rond en bekijken de kruidentuin. Er worden allerlei biologische drankjes en tincturen gemaakt en verkocht. We lopen nog weer terug naar de kerk, waar de nodige kaarsjes aan worden gestoken. Ondertussen zijn er een aantal oldtimers gekomen en die staan nu allemaal geparkeerd op de parkeerplaats bij de abdij. We eten bij het restaurant naast de abdij en kopen daarna nog insectenroller, omdat we allebei erg gestoken zijn. Daarna fietsen we weer terug naar de camping.  Om een uur of 4 zijn we terug. Daarna drinken we nog wat in het zonnetje. 

Rond 6 uur krijgen we een fikse bui. Ad en Jeanne maken daarna nog een wandeling en daarna kunnen we weer lekker buiten zitten. De muggen zijn zeer actief en na half 10 trekt iedereen zich terug in zijn eigen camper.

Zondag 27 augustus:

De hele nacht heeft het flink geregend.  Als we opstaan is het droog. We drinken met z'n allen koffie met lekkere zelfgebakken taart erbij van Marie. Tegen 12 uur vertrekken Jeanne en Ad. Wij lunchen en willen  nog even een stukje wandelen. Als we net op pad zijn wordt het donker en begint het te rommelen. Er is onweer voorspeld. Wij besluiten terug te gaan. Daarna vertrekken we ook, want we gaan nog in Bergeijk bij Els langs. Na een gezellige middag en een lekkere maaltijd vertrekken we. Om 8 uur 's avonds zijn we weer thuis.