Zomer 2009 Kreta -Griekenland

Donderdag 30 april 2009 (Koninginnedag):
Na een stukje van de tv-uitzending van Koninklijk bezoek aan Apeldoorn te hebben bekeken, vertrekken we rond kwart over 11 uit Oss. Tegen 1 uur moeten we in Aalsmeer zijn, vanwaar we met het shuttlebusje naar Schiphol worden gebracht. Nadat we bij de rustige balie van Transavia onze bagage hebben ingeleverd, gaan we wat eten. Vervolgens lopen we over panoramadek en zien de bedrijvigheid op Schiphol. Daarna gaan we door de paspoortcontrole en nemen onze rust op een paar heerlijke ligstoelen met blik op de pieren. Ik krijg een sms'je van Gea dat er een ongeluk is gebeurt bij de Koninginnedag festiviteiten in Apeldoorn. Rond een uur of 12 is er een auto op de mensenmenigte ingereden, net op het tijdstip dat de bus met de Koninklijke familie langsreed. De mensen vlogen door de lucht en vervolgens kwam de auto tegen een monument tot stilstand. 13 mensen zijn gewond en er zijn 2 doden. De feestelijkheden zijn vervolgens stopgezet. Ook in andere plaatsen zijn activiteiten stopgezet. Al  met al een heel drama. Rond kwart voor 4 gaan wij naar onze gate om daar te wachten tot we aan boord van het vliegtuig mogen. Voor half 5 zitten we in het vliegtuig dat ons naar Kreta brengt. Vanaf de Polderbaan stijgen we op. Het is de hele dag al zonnig. We vliegen weer met een boeiing 747-800 van Transavia. Het vliegtuig zit zo goed als vol. Het is vrij bewolkt, maar op een gegeven moment zien we besneeuwde bergen. We vliegen over Duitsland, Oostenrijk, Kroatië en Macedonië naar Griekenland.  Hier is het een uur later dan in Nederland. Om half 8 zet ik mijn horloge een uur vooruit. Het is ondertussen al bijna donker. Rond kwart voor 9 landen we op Kreta. Als we onze koffer hebben melden we ons bij de balie van Eurodollar en krijgen de sleutel van een Hyundai Atos, die we vervolgens buiten moeten gaan zoeken. Ook krijgen we een envelop van OAD met onze reisgegevens. Nog een stel Nederlanders staan in de rij voor een auto voor dezelfde rondreis. Daarna rijden we naar Heraklion (5 km verderop) en raken bijna verstrikt in de straatjes, waar het hotel blijkt te zijn. Het is behoorlijk druk op straat met mensen en auto's. In de haven ligt een groot passagiersschip voor anker. Rond 11 uur zijn we eindelijk ter plaatse en staat de auto op de parkeerplaats van hotel Irini. Het is al 12 uur geweest voor we gaan slapen.
Vrijdag 1 mei (dag van de arbeid):
Vandaag is in Griekenland bijna alles gesloten vanwege dag van de arbeid. Na het ontbijt gaan we eerst Heraklion verkennen, omdat we nu toch middenin het centrum zitten. De zon schijnt als we langs de haven lopen. Ook een kerk en de Morosinifontein brengen we een bezoek. Heraklion maakt een rommelige indruk met al zijn bouwputten. Vanmorgen is het veel minder druk op straat dan gisteravond. Als we de spullen in de auto hebben gepakt, gaan we naar Knossos, dat 5 km buiten Heraklion ligt. Knossos is een Minoïsch paleis, dat dateert uit de tijd tussen 2000 en 1450 voor Chr. Het bestond uit ongeveer 1400 vertrekken. Helaas is het nu gesloten vanwege de 1 mei viering. We vervolgen onze weg langs de kust naar Rethymnon. Onderweg zien we dat ook hier, net als op Lesbos, veel olijfbomen groeien. Als we hotel Brascos hebben gevonden, gaan we een hapje eten. Er is inmiddels wat bewolking op komen zetten en als de zon weg is, voelt het fris aan. Daarna gaan we vanaf het hotel lopend het stadje in. Ook hier is dat goed te doen, vanwege de centrale ligging van ons hotel. Door het poortje komen we in de gezellige smalle straatjes, waar de winkeltjes gelukkig toch open zijn. We verkennen het stadje, zien de moskee, waarvan de minaret in de steigers staat. Verder zien we de Venetiaanse Burcht, die boven de stad uit torent. Er zijn huizen met typische houten Turkse erkers en delen van de stadsmuur te zien. Dan lopen we langs de zee naar de oude Venetiaanse haven. Bij het strand  slaan we weer af om door de straatjes terug te keren naar ons hotel. Nadat we in het hotel gedoucht hebben stroomt de badkamer over. We kijken daarna nog tv en gaan slapen.
Zaterdag 2 mei:
Nadat we hebben ontbeten, vertrekken we. We gaan vandaag nog verder naar het westen naar Chania. Via de grote weg rijden we tot net voor Georhioupoli, waar we de afslag Kournas pakken. We rijden tot boven bij deze plaats, om vervolgens via dezelfde weg weer terug te keren bij het enige meer van Kreta, het Kourna Lake. Ondertussen genieten we van het mooie uitzicht op het meer en de achterliggende zee. Bij het meer huren we een waterfiets, waarmee we naar de overkant fietsen en de schildpadden, die daar leven bewonderen. Het is heerlijk om in de zon op het water te vertoeven. Na nog even in Georgioupoli te hebben gekeken, rijden we door via Vamos naar Kalyves, waar we rondwandelen en mooie foto's van de bloeiende bloemen maken. Dan vervolgen we onze weg naar Chania. Het hotel moet even buiten Chania liggen. In Chania is het superdruk met verkeer. We rijden eerst al te ver en eten in een goed restaurantje. Binnen 10 minuten zijn we vervolgens in ons hotel Yakinthos, wat van deze kant wel staat aangegeven. We krijgen een mooie kamer met uitzicht op het zwembad. We installeren ons in de zon bij het zwembad en ik ga zwemmen in het frisse water. Daarna liggen we heerlijk te genieten van de zon op de ligbedden. Nadat we gegeten hebben op ons balkon, lopen we naar het strand. Daar is alles vrij rustig. Omdat het nog vroeg is besluiten we met de auto naar Chania te gaan. In Chania is het even moeilijk om de auto kwijt te raken, maar daarna lopen we toch richting het oude centrum. Hier is het behoorlijk druk. De winkeltjes en restaurantjes zijn open en het bruist van het leven. Ook aan de oude haven is het gezellig druk. Als we weer terug in ons hotel zijn kijken we nog even tv en gaan daarna slapen.
Zondag 3 mei:
Vandaag gaan we niet naar een nieuw hotel. We gaan wel met de auto naar het westen om dat stuk eiland te verkennen. Na het ontbijt rijden we langs de kust en gaan bij Kolinbari  naar het noorden naar Afrata. Hiervoor moeten we een behoorlijke klim maken, maar we worden rijkelijk beloond met een mooi uitzicht. Dan weer terug naar het zuiden en verder langs Kastelli naar Platanos. Dan door via een hele mooie weg langs de kust. De weg is stijl en smal en we komen veel uitkijkpunten tegen. In Kefali eten we op het terras van een Taveerne. Het is best fris en de zon verschuilt zich steeds meer achter de wolken. Via Elos rijden we naar de weg, ons ons naar Paleochora voert.  Onderweg liggen een heleboel stenen op de weg en stukken van de zijkant van de weg zijn weggeslagen. Dit komt vast door het slechte weer en de regen die ze in het begin van dit jaar hebben gehad. De geiten trekken zich hier echter niks van aan en zij liggen rustig langs de kant van de weg. We komen een paar keer honden tegen, die vastgebonden met een regenton om in te schuilen langs de weg liggen. Wij vinden dit een zielige vertoning en snappen het nut hiervan niet. Paleochora is een gezellig klein dorpje aan de zuidkust met veel rotsblokken. De zon is nu helemaal vertrokken en we voelen zelfs een paar regenspatjes. Via een grotere weg rijden we over Kandanos terug naar de noordkust. Het valt ons op dat de dorpjes op Kreta een armoedige en laveloze uitstraling hebben. De grote plaatsen zijn druk en jachtig. Dit hebben we vorig jaar op Lesbos niet zo ervaren. Als we weer bij ons hotel komen is de zon af en toe weer te zien, maar de donkere wolken zijn er ook nog steeds. We vragen ons af of het droog blijft, als we op het balkon eten. Rond half 11 regent het zacht.
Maandag 4 mei:
De hele nacht regent het en als we wakker worden giet het nog steeds. We gaan ontbijten en vertrekken. Via Chania gaan we verderop naar het zuiden naar Hora Sfakion. We komen hiervoor over een brede weg, die alleen aan het begin en het eind smal is. Deze weg gaat gedeeltelijk over de Lefka Ori, "de witte bergen", de bergketen, die in het midden van het Chania district ligt. De naam is afgeleid van de sneeuw, die een groot gedeelte van het jaar op de toppen van de bergen ligt. Aan de noordkant loopt deze bergketen geleidelijk af, terwijl de zuidkant zich uitstrekt tot de kust, waardoor veel bergkloven zijn ontstaan. Ook zijn er veel dorpjes, die je alleen maar per boot kunt bereiken. De grootste kloof is de Samariakloof, die 16 km lang is. Om deze kloof te bereiken moet je 12 meter afdalen. Verder kun je het eind van de kloof bij Agia Roumeli alleen met een boot bereiken. De kloof is ongeveer 14 miljoen jaar geleden ontstaan. Vandaag is deze kloof gesloten, omdat hij door de regenval onbegaanbaar is. De Samariakloof is een Nationaal park waar bijzondere planten groeien en er leven zeldzame dieren, zoals de Kri-Kri-geit. In de wintermaanden stroomt er door elke kloof een rivier, terwijl de meeste kloven 's zomers droog staan. Er zijn ongeveer 300 kloven op Kreta, waar je doorheen kunt wandelen.  In Hora Sfakion parkeren we de auto en bekijken het plaatsje. Als we weer naar de auto terug lopen, komen we een collegaatje uit Den Bosch tegen. Ik wist helemaal niet dat zij ook naar Kreta ging en met zijn vieren drinken we gezellig een kopje koffie aan de haven. We vertellen dat wij een fly and drive hebben en heel het eiland rondreizen met ons dinky toytje (zoals Rex onze auto omschrijft). Vervolgens rijden wij door naar Plakias. De weg gaat op en neer langs de rotsen en is af en toe behoorlijk smal door de kleine dorpjes. In Plakias is hotel Alianthos Garden snel gevonden. Ook nu is er weer een zwembad en we hebben weer een mooie kamer met balkon en mooi uitzicht. Het hotel is verder uitgerust met een mooie lounge en een bar. Als we gegeten hebben, is het droog geworden en we lopen door het gezellige plaatsje. Als we terug komen sturen we een mailtje naar huis. Dit is ons eerste hotel met internet. We kijken gelijk wat de weersvoorspelling voor de komende dagen is en zien dat er kans op regen afneemt en na morgen bijna nihil is. Ook lezen en kijken we de beelden van afgelopen Koninginnedag. Het dodenaantal is gestegen tot 7 (incl. dader). Rond half 7 lopen we naar een restaurantje om te eten. Daarna kijken we op een Nederlandstalige zender dodenherdenking.
Dinsdag 5 mei:
Als we wakker worden schijnt de zon. We nuttigen ons ontbijt op het terras, totdat we bijna klaar zijn en het begint te sputteren. De regen duurt echter niet lang en is niet hevig. We pakken de spullen weer in de auto en rijden als eerste naar klooster Moni Preveli. Onderweg komen we langs een Turkse brug. Als ik in het klooster aan het filmen ben roept een geestelijke dat hij dat niet wil hebben. We moeten de film laten zien en wissen waar hij op staat. We vervolgen onze weg naar Spili. We rijden door de Kourtaliatiko kloof, waar we genieten van het uitzicht. De wind waait stevig en er is nog behoorlijk wat water in de rivier. Deze kloof kun je ook bewandelen, maar dan moet je af en toe tot je knieën of je middel door het water waden. Dit is een aardig bergdorpje met een Orthodox priesterseminarium en een aantal winkeltjes. Dan gaan we verder naar Agia Galini, een toeristisch vissersplaatsje, waar veel etenstentjes en winkeltjes zijn. Als we bij Timbaki de berg af komen zien we de “Griekse kassen”. Dit zijn raamwerken, die overspannen zijn met plastic. Zodra een kas niet meer gebruikt wordt, laten de Grieken hem over aan alle weersomstandigheden. Het plastic waait kapot en het onkruid woekert hoog op. Dit schijnt de Griekse manier van afvalverwerking te zijn. Onderweg eten we. In Matala bewonderen we de grotwoningen in de kalkrotsen. Deze werden van de steentijd tot de hippietijd bewoond. Verder is er een mooi zandstrand, waar de wind de golven opzwiept. Aan de andere kant zijn smalle straatjes met heel veel winkeltjes. Via Festos, waar we stoppen en kijken naar de resten van een oud paleis en Mires rijden we vervolgens naar Zaros naar het Idi hotel. Ook hier is het weer zoeken, maar uiteindelijk vinden we het ergens buitenaf. Er zijn drie zwembaden. Het eerste dat we ontdekken is groen begroeid. Het tweede  staat vol met water, maar dat is niet schoon. Als we nadat we onze spullen in onze kamer in het gebouw achter het hotel hebben, gaan naar het fitnesscentrum zien we dat het binnenbad droog staat. Ook de fitnesstoestellen zijn zoek. We eten een hapje en lopen naar de forellen en zalmkwekers. We stippelen vervolgens onze route voor morgen uit en gaan vroeg naar bed, omdat we geen tv hebben en het fris wordt.
Woensdag 6 mei:
Na een koude nacht, Zaros ligt op 340 m. hoogte, staan we op. Ondanks de 2 dekens en de ene extra deken, die we in de kast vonden was het niet echt warm te krijgen. De kamer was klam, omdat er tot nu toe waarschijnlijk nog niemand gebruik van had gemaakt dit jaar. We rijden vervolgens naar het oosten via Gergeri naar Agia Varvari, waar we tanken voor € 0,937 per liter. Dan verder naar het zuiden langs Larani, Loures Asimi naar Pirgos. Het is gelukkig lekker zonnig met een aardig windje. We hadden verwacht dat we allang in Ano Viannos zouden zijn als we ineens langs het bordje Kastelli rijden. We hebben duidelijk een afslag gemist. We besluiten nu toch maar over het Lasithi-plateau te gaan. We lopen eerst nog door Kastelli, wat niet echt veel voorstelt. Er is een klein marktje met groente, fruit, schoenen en speelgoed. Via een bochtig weggetje. Die ons door de bergen leidt, komen we bij Krassi, waar een van de oudste en dikste platanen van Kreta staat. Deze boom is ongeveer 3000 jaar oud. Dan komen we bij de rij molens, waar het Lasithi-plateau begint. Dit is Kreta’s vruchtbaarste plateau. Het ligt op 800 m hoogte, omringd door bergen en is 10 x 5 km. De windmolentjes, nu zonder doek, die op de akkers staan, hebben tot 1970 gezorgd voor de watervoorziening op de akkers. Nu gebeurt dit door pompen. We eten in Mesa Potami en gaan daarna naar Agios Nikolaos. Onderweg komen we nog middenin een kudde schapen terecht. Na nog wat boodschappen te hebben gedaan, vinden we ons hotel Ormos zonder problemen. We hebben een mooie kamer met uitzicht op Agios Nikolaos. Ik ga zwemmen in het koude water van het zwembad en daarna liggen we samen in het zonnetje op de ligstoelen bij het zwembad. We eten een hapje op ons balkon en genieten van de rust. Alle andere Nederlanders, die dezelfde fly and drive als wij hebben zijn ondertussen ook gearriveerd. Als het begint te schemeren gaan we met de auto aar het centrum om de haven en de gezellige straatjes bij lamplicht te zien. Naast de haven is een klein binnenmeertje, Limni Vulisméni, dat door een kanaal verbonden is met de zee. Hier liggen bootjes en op de oever overheersen gezellig verlichtte terrasjes. Agios Nikolaos betekent Sint Nikolaos of Heilige Nikolaas, naar de beschermheilige van de zeelieden. In het hotel drinken we nog koffie, kijken tv en gaan naar bed.
Donderdag 7 mei:
Onze laatste, maar toch lange dag. We vliegen vanavond pas om 10 uur vanaf Heraklion en hebben nog de hele dag voor ons. Rond 10 uur zijn we klaar met ons ontbijt. Dan pakken we de laatste spullen in en vertrekken. Via de kust komen we door Elouda, waar we rondwandelen. Dan zien we het eiland Spinalonga, het lepra-eiland. Vroeger werden mensen hiernaartoe verbannen als ze lepra hadden. Nu is het een uitgestorven eiland, waar je met een boot een bezoek aan kunt brengen. Wij vervolgen onze weg, hoog naar boven en merken dat het uitzicht weer grandioos is. Via kleine weggetjes komen we weer op de normale kustweg. Bij Malia bekijken we de ruïnes van het Minoїsche paleis. Daarna genieten we van de zon op het strand. Het is vandaag de warmste dag van de week. Daarna komen we in de drukte van discotheken en muziekclubs in Malia en Chersonissos. Het laatste plaatsje is een stuk minder druk dan Malia. We lopen langs de vele winkeltjes en de restaurantjes langs de zee. We gaan weer verder naar Heraklion en bezoeken Knossos. Hier is weer een Minoїsche paleis, dat op een fantasievolle manier is gereconstrueerd. Er is beton verwerkt als zijnde hout en de opgraver heeft zijn eigen interpretatie gebruikt. Daarna eten we en gaan we naar het vliegveld, waar we onze auto inleveren en onze “rallymaatjes”, zoals ze zichzelf noemen, ook weer zien. We hebben deze week 977 km gereden. We wachten met zijn allen tot het vliegtuig vertrekt en landen zonder problemen rond half 1 op Schiphol. Onderweg is het heel helder, we zien de hele tijd alle lichtjes van de steden, waar we overheen vliegen. Op Schiphol bellen we het busje, dat ons naar onze auto brengt. Het is erg druk, er zijn wel 3 busjes nodig om iedereen te vervoeren. Om 3 uur zijn we thuis en duiken ons bed in.